De Bulgaarse Iliana (37) kwam in 2011 naar Nederland. Toen ze in 2015 zwanger bleek, twijfelde ze niet over waar ze ging bevallen. Dat het een extra bijzondere bevalling zou worden, wist ze toen nog niet…
In deze rubriek, Werpsterren, deelt een moeder sterren uit voor haar zwangerschap, bevalling en kraamweek. Deze keer: Iliana, consultant interculturele communicatie. Ze heeft vijf sterren te verdelen: 1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
“Mijn partner Lyudmil (32) en ik zijn in 2011 vanuit Bulgarije in Nederland gaan wonen. Ik was hier al eens op vakantie geweest en vond het een heel leuk land. In Bulgarije gebeurt er niet veel en de Bulgaren zijn niet zo open minded. Ik wilde meer uit het leven halen en mijn persoonlijkheid beter ontwikkelen. We gingen voor een werkproject naar Nederland en toen het Lyudmil hier ook beviel, besloten we te blijven. In 2014 ben ik hier gaan studeren.”
“Eind 2015 besloten we te gaan proberen om kinderen te krijgen, en een maand later deed ik al een positieve zwangerschapstest. We waren superblij dat het zo snel gelukt was. De zwangerschap vond ik wel zwaar. Ik moest voor mijn stage ongeveer drie tot vier uur per dag reizen en ik sliep slecht doordat ik last had van rusteloze benen. Hierdoor bleef ik erg moe. Gelukkig ging alles goed met de baby, dat was het belangrijkste.”
“Ik wist zeker dat ik in Nederland wilde bevallen en niet in Bulgarije. Ik had meer vertrouwen in de Nederlandse zorg. Ze hebben hier alles wat er nodig is, terwijl in Bulgarije de apparaten vaak verouderd zijn. Ook wordt in Nederland alles natuurlijker en minder stressvol gedaan. In Bulgarije behandelen ze zwangere vrouwen alsof ze ziek zijn en als er iets gebeurt, zijn ze heel radicaal in hun behandeling. Ze geven de natuur geen kans. Zo wordt daar ook meer dan de helft van de baby’s door middel van een keizersnede geboren. In Nederland ligt dat rond de 17 procent.”
“Na veertig weken en vier dagen voelde ik ’s ochtends de eerste krampen. Er was geen medische indicatie om naar het ziekenhuis te gaan, maar ik vond het een fijner idee voor als er iets zou gebeuren. Dus gingen we rond 8.00 uur naar het ziekenhuis. Ik voelde me heel sterk tijdens de bevalling. Op 8 september 2016 is om 00.40 uur onze dochter Lily geboren.”
“Ik vond het zo speciaal om dat mooie schepsel voor het eerst te zien. Het voelde meteen ook natuurlijk, alsof ze bij me hoorde als een hand of voet. Lily werd even meegenomen om wat testjes te doen, waarna Lyudmil haar weer aan mij gaf. Ik zag dat ze een rompertje aanhad dat ik niet herkende. Net toen ik wilde vragen hoe ze daaraan kwam, las ik de tekst: ‘Mama, wil je met mijn papa trouwen?’ Wow! Wat? Huh?!”
“Lyudmil ging op zijn knieën en haalde een diamanten ring tevoorschijn. Ik kon het bijna niet geloven. Ik heb het normaal door als hij een verrassing voor me heeft, maar dit zag ik totaal niet aankomen. Hoe had hij dit verborgen gehouden? Met grote ogen zei ik ‘ja’ en daarna kwam de champagne tevoorschijn. Het was zo mooi en emotioneel. Ik vergeet dat moment nooit meer, het staat nog helder op mijn netvlies.”
“Al snel werd het verhaal in de hele buurt bekend. Lyudmil was een ster die week. De verloskundige is in de kraamweek speciaal nog een keer langsgekomen om de vertellen hoe zij het had beleefd en ik kreeg een telefoontje van de kraamzorgcoördinator, die ik nooit ontmoet had, omdat zij het verhaal van ons persoonlijk wilde horen.”
“De kraamweek verliep verder goed. Lily was een hele rustige baby. Ik vond het wel pittig om na drie maanden alweer aan de slag te gaan. In Bulgarije krijg je twee jaar betaald bevallingsverlof. Dat is wel lang, maar ergens ertussenin zou ik goed vinden. Een jaar bijvoorbeeld. In het begin vraagt een kind veel naar zijn of haar moeder. Het zou goed zijn voor de hechting als je meer bij elkaar bent en ook voor de borstvoeding zou het veel makkelijker zijn.”
“Het gaat super met ons. Lily groeit goed en is lekker actief. Ik heb helaas wat langer over mijn studie gedaan dan de bedoeling was. Het eerste halfjaar na de bevalling voelde het alsof mijn hersenen eruit waren gehaald. Ik vergat van alles en kon me totaal niet op mijn studie concentreren. Uiteindelijk ben ik in 2018 afgestudeerd. We zijn intussen nog niet getrouwd. In Bulgarije is het huwelijk erg traditioneel. Er komen altijd heel veel mensen en velen krijgen een bijzondere rol. Kortom: een hoop geregel, dus daar zijn we nog mee bezig.”
“Nu ik er weer over vertel, komt het gevoel terug en denk ik: wauw, wat was het bijzonder. Een zin die ik veel gehoord heb in de weken na het aanzoek was: ‘Was mijn man maar zo romantisch.’ Mannen (en vrouwen) mogen best wel meer hun best doen voor een aanzoek. Stop er wat moeite in en maak het persoonlijk. Het resultaat is altijd positief als je het met heel je hart doet. Dus laat maar komen die originele aanzoeken!”
Er worden in Nederland per dag gemiddeld 478 kinderen geboren en dat gaat elke keer weer anders. Was jouw bevalling speciaal of juist precies als in de boekjes? We willen het allemaal weten. Mail in het kort (ongeveer 350 woorden) jouw bevallingsverhaal (met naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s) naar: nieuws@lindanieuws.nl.
