Na een fijne zwangerschap was Evy’s bevalling allesbehalve fijn. Hoewel ze voor haar herstel alle rust en hulp kon gebruiken, werd dat niet makkelijk met vier verschillende kraamverzorgers.
Voor elke fase heeft Evy, sitemanager, vijf sterren te verdelen: 1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
“Toen mijn man Marco (43) en ik drie jaar samen waren, groeide onze kinderwens. Na een jaar zonder anticonceptie was ik nog niet zwanger en maakten we ons zorgen. Toen we dit bij een gynaecoloog aankaartten, werd er een echo gedaan en kregen we verrassend nieuws: ik was zwanger. We waren zo blij en gelukkig.”
Evy, dertig weken zwanger.
“Ik had een fijne zwangerschap zonder kwaaltjes. Ik heb er dan ook echt van genoten. Vooral het voelen van de schopjes vond ik heel speciaal.”
Evy, 39 weken zwanger.
“Rond 9.00 uur braken mijn vliezen, maar er was maar een beetje vruchtwater en verder voelde ik niks. ’s Avonds had ik een centimeter ontsluiting en die nacht begonnen de weeën lichtjes. De volgende ochtend was er vier centimeter ontsluiting, terwijl ik nog steeds niet veel voelde. Toch werd de bevalling medisch omdat mijn vliezen al 24 uur gebroken waren en er dan kans is op een infectie.”
“Hierdoor moest onze verloskundige ons aan het ziekenhuis ‘overgeven’ en stonden we er alleen voor. Zo voelde het ook. Er waren meerdere bevallingen tegelijk bezig en de artsen renden van de ene naar de andere kamer. Wij hadden geen idee wat er ging gebeuren en hoe het met de baby ging.”
Lees ook
Noodkreet verloskundigen: vaak te weinig ziekenhuispersoneel voor bevalling
“Rond 14.00 uur werd er verteld dat ik op tien centimeter zat en mocht persen. Dat heb ik een uur gedaan, maar ze kwam er maar niet uit. Ik was helemaal kapot. Er werd een gynaecoloog bijgehaald en die zag dat de ontsluiting nog helemaal niet volledig was. Ik heb dus een uur voor niks geperst. Vervolgens kreeg ik weeënopwekkers om de ontsluiting te bevorderen, terwijl ik echt kapot was. Ik kón niet meer.”
“Na een half uur persen bleek de baby in het vruchtwater gepoept te hebben. Uiteindelijk ben ik (flink) ingeknipt en werd de vacuümpomp gebruikt. Op 25 januari 2017, om 16.00 uur, werd onze dochter Chloé geboren.”
“Ik was zo blij dat ze er eindelijk was, maar we voelden ons ook weer in de steek gelaten. Chloé werd niet eens getest en ik werd achtergelaten in ontlasting en bloed. Niemand vertelde ons wat er ging gebeuren. Ik had ook ontzettend veel pijn. Gelukkig bleek met Chloé alles goed.”
Lees ook
Meryem lag door personeelstekort na haar bevalling ‘nog vijf uur in haar eigen troep’
“Na een dag mochten we naar huis, waar we een kraamverzorger kregen voor de opstart. Ze deed het prima, maar ging al na anderhalf uur naar huis. Dat was blijkbaar normaal bij deze organisatie. De volgende dag kwam er een hele aardige, fijne kraamverzorger. Ze kookte heerlijk, hielp goed en liep nooit in de weg. Zij had echter te veel dagen achter elkaar gewerkt en moest na twee dagen stoppen. Ze gaf aan dat ze het jammer vond, maar ook erg moe was. Wij vonden het ook jammer, maar hadden er natuurlijk alle begrip voor.”
“Kraamverzorger 3 vertelde eerst haar hele levensverhaal. Daar zit je op dat moment niet op te wachten. Ik had net een zware bevalling gehad, had ontzettende pijn en moest veel huilen om wat er allemaal gebeurd was. Ik ben nog nooit zo niet mezelf geweest. Deze kraamhulp had daar geen boodschap aan. Ze gaf alleen maar commentaar zonder te helpen. Toen één borst veel pijn ging doen en ze me ook daar niet mee hielp, heb ik een lactatiedeskundige laten komen. Die zei dat als ik het zo door had laten gaan, ik een flinke ontsteking had gekregen.”
“De kraamverzorger vond het ook niet nodig om elke dag mijn hechtingen te controleren en eerlijk gezegd voelde ik me zo slecht op mijn gemak dat ik ook niet wilde dat zij daar in de buurt kwam. Daarom lieten we de verloskundige een keer extra komen. Toen we haar vertelden dat het slecht klikte met de kraamverzorger, ondernam zij meteen actie. Wij vonden het toch een beetje zielig om de verzorger weg te sturen, maar de verloskundige zei dat dit vaker gebeurt en het het belangrijkst was dat we ons goed voelden.”
“Kraamverzorger 4 zei bij binnenkomst dat ze het wel spannend vond om de vierde te zijn. We legden haar uit dat we er echt niet drie hadden weggestuurd en vanaf dat moment liep het goed tussen ons. Door de lastige opstart heb ik wat extra dagen kraamhulp gekregen en dat was fijn met haar.”
“Het gaat nu erg goed met ons. Al na vier maanden werd ik weer zwanger (zie foto hierboven). Deze bevalling duurde maar drie uur en verliep zonder problemen. Ik denk dat ik de eerste bevalling daardoor verwerkt heb. Ik kan nu weer normaal over bevallingen denken. Ik wil ook echt niemand bang maken. Uiteindelijk is het cliché waar en is het het allemaal waard geweest. Ik vind het super leuk om moeder te zijn.”
“Aan anderen wil ik meegeven dat je voor jezelf op mag komen. Doordat je bij de eerste nog niet weet wat je te wachten staat, geef je je al snel over aan artsen en kraamverzorgers. Laat het echter ook zeker weten wanneer je je niet goed voelt. Je bent echt niet de enige en je krijgt eerder spijt als je het niet doet.”
Lees ook
Talita woog aan het einde van haar zwangerschap 55 kilo: ‘Ik ging aan mezelf twijfelen’
Er worden in Nederland per dag gemiddeld 478 kinderen geboren en dat gaat elke keer weer anders. Was jouw bevalling speciaal of juist precies als in de boekjes? We willen het allemaal weten. Mail in het kort (ongeveer 350 woorden) jouw bevallingsverhaal (met naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s) naar: nieuws@lindanieuws.nl.
