Passie en enthousiasme

“Erik en ik zijn ondertussen al elf jaar samen. Ik ontmoette hem toentertijd in een bar, één dorpje van mijn woonplaats verwijderd. Een dag die ik niet snel zal vergeten. Ik raakte met hem in gesprek en we besloten op date te gaan om elkaar beter te leren kennen. Ik kwam er al vrij snel achter dat hij als journalist werkte bij de plaatselijke krant. Hij praatte met zoveel enthousiasme en – tegelijkertijd – passie over zijn werk. Een van de redenen dat ik binnen no-time smoorverliefd op hem werd.”

Lees ook
Wat moet ik nu: ‘Ik ben verliefd op een getrouwde collega’

Ingrijpend verlies

“We belandden al vrij snel in een relatie en zes jaar later besloten we de gok te wagen: samenwonen. Alles liep op rolletjes, tot zijn moeder ernstig ziek werd en overleed. Zijn moeder was – onbeschrijfelijk – bijzonder voor hem. Het was dan ook een ingrijpend verlies. Zware weken volgden waarin Erik zijn bed niet uit kwam. Maanden verstreken waarin Erik niet werkte. Ik was er voor hem, dag en nacht. Tot zijn werkgever aan de bel trok. Hij besloot die dag nog om zijn baan op te zeggen en in therapie te gaan. Hij had ook door dat dit niet langer ging.”

Geen moeite

“Tot de dag van vandaag zit hij thuis. Inmiddels is dat dus vijf jaar. De therapie heeft hem geholpen het verlies een plek te geven, gelukkig. Daarentegen heeft hij geen moment moeite gedaan om een nieuwe baan te zoeken. Wanneer ik hem er naar vraag, zegt hij dat hij een baan wil waar hij s ‘ochtends met plezier naartoe gaat. Een baan die hem gelukkig maakt. Anders hoeft het voor hem niet. Maar het lijkt wel alsof hij niks leuks vindt. Hij wijst hulp af en denkt het allemaal alleen te kunnen. Ik denk niet dat het zo gaat lukken.”

Lees ook
Wat moet ik nu: ‘Mijn vriend wil niet op vakantie vanwege zijn heimwee’

Fulltime baan

“Ik werk me ondertussen een slag in de rondte zodat wij ons appartement kunnen betalen. Tegenwoordig zit ik niet bepaald lekker in mijn vel. Ik zou graag parttime willen werken en het wat rustiger aan willen doen. Dat is helaas alleen mogelijk als Erik gaat werken. Er zijn nachten dat ik wakker lig en me afvraag hoe dit verder moet. Ik wil hem geen pijn doen, want ik weet dat hij uit een diep dal komt. Moet ik hem zijn tijd geven of hem juist duidelijk maken dat hier een einde aan moet komen? Wat adviseren jullie mij?”

Oproep

Zit je zelf ook in een situatie waarin je het even niet meer weet? Mail je verhaal dan naar nieuws@lindanieuws.nl en laat je anoniem adviseren door andere LINDAnieuws-lezeressen.