Lees ook
Sandra (47) wilde weer met haar vrienden mee uit kunnen en viel 40 kilo af

Gymles

Samirah heeft haar hele leven al last van haar overgewicht, en wordt vanaf groep 3 gepest. “Ik was altijd ‘het dikke meisje’. Met gym werd ik of nooit gekozen, of uitgelachen. Uiteindelijk verzon ik altijd smoesjes om onder gym uit te komen.” Het pesten gaat door tot het einde van de middelbare school. “Tot mijn achttiende ben ik gepest, dat is elf, twaalf jaar.” Samirah wordt hierdoor alleen maar zwaarder. “Als ik thuis kwam na een slechte dag, dan ging ik koekjes eten. Emotie-eten.” Op haar zwaarst weegt Samirah 98 kilo.

Eten wat de pot schaft

Op 1 mei 2016 besluit ze dat het genoeg is. Ze weegt dan 88 kilo. Samirah draait de knop om en begint op haar eten te letten. “Eerst viel ik af met afvalshakes, maar alles wat je afvalt, zit er dan zo weer bij. Daarom ben ik op mijn hoeveelheden gaan letten. Ik at thuis gewoon alles wat de pot schafte, maar dan in kleinere porties.”

Sportschool

Later gaat ze ook sporten, samen met haar vriend. “Hij stelde voor om een keer samen te gaan sporten, zodat ik niet alleen hoefde te gaan. En samen sporten is toch een stuk leuker.” Haar vriend blijkt een grote steun voor haar bij het afvallen. “Zonder hem was het me niet gelukt.”

Iedereen kijkt

Hoewel Samirah door het sporten progressie boekt, is het niet altijd leuk om te trainen. “Je hebt het gevoel dat iedereen naar je kijkt, zo van zij moet wel sporten.” Nu staat ze drie tot vier keer per week in de sportschool, zelfs tijdens dit interview. “Het lukt niet altijd om drie of vier keer per week te sporten door mijn voltijd opleiding en stage, maar ik probeer het wel. Ik maak tijd vrij om te sporten.”

Weegschaal

Aan het begin doet ze alleen cardio als ze in de sportschool staat, maar nu is daar ook krachttraining bijgekomen. “Door het afvallen heb ik wat overtollig vel, en ik wil graag strak worden.” Maar dankzij de krachttraining gaat dat tellertje op de weegschaal weer wat omhoog en dat is allesbehalve makkelijk voor Samirah. “Ik heb een obsessie gekregen voor de weegschaal tijdens het afvallen. Aan het begin stond ik wel zo’n tien keer per dag op de weegschaal, nu nog vijf, zes keer.”

Obsessie

Door deze obsessie waren mensen om haar heen wel eens bang dat ze zou doorslaan in het afvallen. “Mijn vriend was bezorgd en mijn moeder zei altijd: ‘Nu is het wel genoeg, hoor’.” Maar Samirah sloeg nooit door. “Ik zit nu al langere tijd op mijn streefgewicht, 62 kilo, en ben hier niet onder gegaan.”

Muur

Tegenwoordig komt ze op straat wel eens mensen tegen van haar middelbare school, die haar dan niet herkennen. “Dat is heel fijn, maar het is ook confronterend.” Naast dat haar lichaam is veranderd, is haar karakter ook veranderd. “Ik had een muur om mezelf heen gebouwd, om me te beschermen tegen het pesten. Hierdoor was ik heel gesloten en kwam ik arrogant over. Nu word ik steeds opener, en krijg ik niet meer te horen dat ik arrogant overkom.”

Spiegel

Ondanks het resultaat dat ze heeft bereikt, is Samirah nog altijd niet helemaal tevreden. Het cijfertje op de weegschaal dat omhoog gaat door de krachttraining, daar heeft ze moeite mee. Maar die krachttraining doet ze juist om zich nóg beter te voelen over zichzelf. “Ik wil van het overtollige vel af, want nu ben ik nog niet helemaal tevreden als ik in de spiegel kijk.” Toch voelt ze zich ook trots als ze aan haar resultaat denkt. “Dit heb ik helemaal zelf gedaan, in een jaar tijd.”