Zelfs de Mona Lisa lacht uitbundig vergeleken met modellen op de catwalk. Maar hoe komt het toch dat modellen vaak bloedchagrijnig over de catwalk paraderen?
Dat legt Leyla Neri, cultureel antropologe en directeur mode aan The New School Parsons Paris, uit aan de Standaard.
In de jaren zestig was het nog gebruikelijk dat modellen lachend over de catwalk liepen. Vandaag de dag is dat echter heel anders. De hedendaagse modellen lijken eerder aan de berg vuile was die thuis op hen wacht te denken.
Volgens Neri kunnen we de doorbraak van deze typische ‘modellenblik’ niet los zien van de vrouwenemancipatie en het feminisme. “Als je als bevrijde, sterke vrouw serieus genomen wil worden, dan kun je het niet maken om te lachen als een vrolijk modepopje.” En waarom mannen dan nooit hebben gelachen op de catwalk? “Die hebben nooit hoeven pleasen“, aldus Neri.
Een andere verklaring voor de ‘lege blik’ is volgens Neri dat veel ontwerpers tegenwoordig graag een leeg canvas voor hun kleding willen. Als iemand uitbundig lacht, kan dat afleiden. Door een onverschillige gezichtsuitdrukking focust het publiek zich meer op de kleding. Ook is er in modeland een veronderstelling dat een glimlach een ‘avant-gardelook’ nogal snel onnozel doet lijken. De onverschillige blik moet de ontwerpen nog meer high fashion maken.
Lees ook
Tyra Banks (45) opent modellenpretpark: ‘Hier kan iedereen model zijn’
Lisa Lapauw, werkzaam als stylist en soms ook als model, ziet een tegenreactie ontstaan. Zij krijgt steeds vaker de vraag of modellen juist wél natuurlijk kunnen glimlachen. Vooral commerciële merken willen graag modellen met wie het publiek zich kan identificeren. “Maar niet glimlachen blijft de norm. Bovendien is het makkelijker om een neutrale gezichtsuitdrukking te tonen dan een geloofwaardige lach.”
