RICHARD NOEMT HIJ ZICHZELF VANDAAG, maar via het bureau weet ik dat hij Wichert heet. Hollands welvaren: halflang peper-en-zoutkleurig haar, vijftien kilo te zwaar, bootschoenen zonder sokken en een roze Hilfiger-polo met opstaande kraag. Hij ligt tussen mijn gespreide benen, kust de binnenzijde van mijn bovenbenen en pretendeert dat hij ’s werelds beste minnaar is. Met een bijna droge tong likt hij me en giechelt als hij opzettelijk ruw mijn clitoris raakt en ik daardoor ongecontroleerde spierstuipjes maak. Zijn handen schuiven onder mijn billen en knijpen erin. Het voelt niet prettig, maar als ik me probeer om te draaien, duwt hij me terug. Een langgerekte “mmm” komt als een kreun door zijn gesloten mond. Hij knijpt steviger in mijn kont, kijkt me uitdagend aan. Strakke blik. Ik ben de klant en de koning.

Ik til mijn onderlijf op, duw het dieper richting zijn kin. “Zal ik er een kussen onder schuiven?” Het is niet wat hij wil horen en eindelijk draait hij me om. Het is vast de stress. Daarnet, bij een glas wijn uit de minibar, vertelde hij me dat hij vandaag iemand heeft ontslagen.

Zijn erectie prikt tegen mijn onderrug. Hij schuift omlaag, duwt mijn benen uit elkaar tot een grotere v. Ik hoor hem zwaar ademen. Ik lig op mijn buik. Met zijn eikel zoekt hij de juiste weg, schuift het puntje in mijn vagina en houdt met beide handen mijn armen vast. Mijn gezicht drukt in het matras, hij bijt in mijn nek. Net iets te hard. Duwt zichzelf helemaal in mij.
Bijna onmerkbaar lift ik mijn onderlichaam een beetje zodat hij er beter bij kan. Zijn scrotum klotst tegen mijn dijen. “Godsamme, wat een lekker kutje heb jij.” Ik grom met een geplette wang. Laat hem opschieten, dan is het sneller voorbij. Richard blijft stoten; lompe, diepe bewegingen. “Ik spuit je vol, geile hoer.” Het tempo versnelt. Een ferme tik op mijn billen. Die van hem komen steeds hoger en zijn onderlijf klapt steeds zwaarder terug. “Fok,” schreeuwt hij. Een laatste krachtmeting, pijnlijk diep in mij. Dan ligt hij stil op me. Zweet drupt van zijn voorhoofd en kriebelt achter mijn oren richting mijn hals. Al die tijd houdt hij mijn armen vast. Ik zigzag met mijn hoofd, veeg mezelf droog om de jeuk te laten stoppen.

Hij laat los, zet twee kussens tegen het hoofdbord en sommeert me te gaan zitten. Voorzichtig trekt hij het dekbed over onze naakte lijven, pakt zijn mobiel en slaat een arm om me heen. Hij trekt me tegen zich aan en vraagt of ik het koud heb. Voor ik antwoord kan geven, trekt hij de deken hoger op en maakt een tent om ons heen. Hij klikt op zijn telefoon. Ik herken het Spotify-logo. “Je bent lief”, fluistert hij en kust me op mijn voorhoofd. Met zijn hoofd op mijn schouder, hij ligt bijna in een foetushouding, luisteren we samen naar Mandy van Barry Manilow. •