Persoonlijk Verhaal
Anke (31) keek enorm uit naar de zon-, zee- en strandtrip die ze met vrienden had gepland. Wat kon er misgaan? Nou veel, zo ontdekte ze toen een van haar reisgenoten platzak bleek en het geen enkel punt vond op haar zak te teren.
“ONCE YOU SEE IT, YOU CAN NOT UNSEE IT. Zo werkt het nu eenmaal, en ik kon er na een paar dagen in Valencia mijn ogen niet meer voor sluiten. Welke uitstapjes we maakten, waar we gingen eten, wanneer we teruggingen naar het hotel: mijn vriendin Mira bepaalde alles. Verdomme, dacht ik. Jij speelt hier de baas en ondertussen betaal je geen reet. Want van ‘af en toe voor haar bijspringen’, waarop ik had gerekend, was helemaal geen sprake. Ik moest kennelijk voor haar volledige vakantie betalen. En dát was natuurlijk niet de bedoeling geweest. Daar kwam bij dat ik van Mira niet hoefde te rekenen op een bedankje, of een opmerking dat ze zich schuldig voelde omdat ze op andermans zak teerde. Integendeel: ze leek het de normaalste zaak van de wereld te vinden. Dat heeft me achteraf nog het meest geïrriteerd.
Mijn eerste indruk van Mira? Schreeuwerig en een tikkie ordinair. Op de middelbare school meed ik haar. Maar toen ik haar jaren later via een gezamenlijke vriendin beter leerde kennen, bleek er onder die grote mond een klein hartje te zitten. Mira had een geweldig gevoel voor humor en was heel ad rem, ze flapte alles eruit wat in haar opkwam. Ik lachte me rot met haar.
Al snel werd ze een goede vriendin. We kwamen vaak bij elkaar thuis, gingen ergens lunchen of samen de kroeg in. Mira bleef een aanwezige schreeuwerd, vooral wanneer ze drank ophad, maar ik kon dat wel aan, ook omdat ik er doorheen prikte.
Zeker drie jaar lang waren Mira en ik heel hecht. Achteraf waren er wel tekenen dat onze vriendschap niet gelijkwaardig was. Mira was heel bepalend. Zaten we bijvoorbeeld net ergens op een terrasje, dan moesten we ineens naar een andere tent omdat zij dat wilde. Kreeg ze haar zin niet, dan werd ze chagrijnig. En ze was wat onbetrouwbaar. We waren een keer samen op een feest, Mira zou de bob zijn. Zag ik haar na een uur bij de bar haar zoveelste drankje bestellen. Toen ben ik maar snel overgegaan op water, zodat ik toch kon terugrijden. ‘Sorry, sorry, sorry’, bralde ze. Tuurlijk was ik pissig, maar echt boos worden durfde ik niet omdat Mira erg heftig kon reageren.
Vier jaar geleden boekte ik een vakantie naar Valencia met mijn goede vriend Ray. Zon, zee, tapas en de stad verkennen; we konden niet wachten. Mira en Ray hadden ook een goede klik en Mira stelde spontaan voor om ook mee te gaan. Supergezellig, vond ik. Ze gaf aan financieel wel wat krap te zitten, maar dat maakte niet uit. Ze kon bij ons op de hotelkamer slapen en ik vond het geen probleem om af en toe een rondje drankjes of een lunch voor haar te betalen.
We hadden er allemaal zin in en de sfeer op de heenreis was goed. Eenmaal in het appartement kon de vakantie echt beginnen. Valencia bleek een heerlijke stad te zijn. Maar al gauw stak Mira’s bazigheid de kop op. Als Ray en ik wilden wandelen of shoppen, zei Mira dat ze daar geen zin in had en een borrel wilde pakken. Nu ik voor het eerst 24/7 met haar samen was, viel me pas op hoeveel zij dronk. Minstens acht glazen wijn en dat elke dag. Moet kunnen op vakantie, dacht ik nog vergoelijkend.
Aan dat ‘even krap zitten’ van Mira bleek geen woord gelogen. Sterker nog: ze had geen rooie rotcent. Steeds als er iets betaald moest worden, of het nou een huurfiets, taxi, drankje, lunch of diner was, drukte ze haar snor.
Rond de derde dag begon dat me pas echt op te vallen. We hadden ergens geluncht en toen de rekening kwam, gaf Mira wéér geen sjoege, net zoals alle keren ervoor. Ze keek gewoon de andere kant op, nul reactie.
De volgende dag gingen we naar het strand. Bij een café bestelden we een kan sangria en we zouden er nog wat eten. Ray en ik deden ieder geld in de pot, Mira negeerde dat vakkundig. Plots werd ik beroerd en koortsig. Ik wilde terug naar het hotel, maar Mira had daar geen zin in. Ray, die volgens mij een oogje op haar had, bleef bij haar. Kon ik in m’n eentje teruglopen.
Exclusief voor
LINDA.abonnees
- Lees LINDA.magazine online
- Aangevuld met exclusieve interviews en verhalen
- Toegang tot exclusieve kortingen en winacties
- Maandelijks opzegbaar
