JUDITH DE LEEUW (28), bekend als straatkunstenaar JDL, maakt reusachtige muurschilderingen die in meer dan 62 landen te zien zijn.
“Mijn werk is hyperrealistisch met veel drama en emotie, geïnspireerd door schilder Caravaggio en beeldhouwer Bernini. Het gaat over mensen die niet gezien of gehoord worden. Mensen achter een muur, verstopt achter hekken of in cellen. Ik wil ze een stem geven. Mijn jeugd was ook niet zorgeloos: ik ben veel verhuisd, belandde in een gesloten inrichting en zwierf op straat. Tekenen hield me overeind.

In Maleisië schilderde ik ooit tijdens een tyfoon, in Italië tijdens een aard­beving. Eén keer stortte de lift waarop ik werkte meters naar beneden; ik dacht dat ik doodging. Tegelijkertijd haal ik mijn kick uit zulke momenten: ik wil angst voelen dat het niet gaat lukken en trots als ik het weet te ­flikken. Mijn kunst is geslaagd als het iets teweegbrengt. In Rome schilderde ik Outside In, een werk van een vrouw die in een spiegel een man als spiegelbeeld ziet. Gemaakt voor de LGBT+-beweging. Om de hoek van het Vaticaan stond ik te werken. ‘Je maakt kunst voor de duivel’, riep een vrouw. Later maakte ze haar excuses: mijn werk had haar in gesprek gebracht met iemand uit de LGBT+-community en ze was er anders over gaan denken. Ik droom groots, van projecten op de Noordpool tot op de maan.”

HANS KLOK (54) is illusionist en treedt over de hele wereld op met eigen shows.
“Ik was een onzichtbaar kind. Niet goed in sport, niet heel populair. De truc met toverstaf en de zwevende fles die ik mijn opa liet zien, werd een succes. Ik had talent en dat werkte als een katalysator. De bewondering wilde ik vaker voelen. Nooit had ik durven dromen dat het jochie uit Purmerend zou uitgroeien tot ‘The fastest magician of the world’. Ik trad op met Pamela Anderson, gaf shows voor Kate Moss, Barbra Streisand en Tom Jones, rookte sigaretjes met Amy Winehouse en opgeteld stond ik zes maanden lang in uitverkocht Carré.

Net voor corona emigreerde ik naar Las Vegas. Ik had een contract getekend bij MGM. Toen barstte dat virus los en veranderde Las Vegas in een spookstad. Maar ik draai al lang mee, ik kan erop vertrouwen dat het goed komt. Ik blijf lekker fitnessen zodat ik in een truc nog steeds binnen seconden kan verdwijnen om ergens anders weer te verschijnen. Als ooit mijn laatste jaren aanbreken, zal ik mijn stijl en snelheid moeten aanpassen. De open blouse tot aan mijn navel blijft; volgens Eva Jinek ben ik de enige man die dat legaal mag doen. Steenrijk word je niet van zo veel roem. Daarvoor zijn de rechten van trucs te duur en ik had er een handje van peperdure aankleding voor mijn shows te kopen. Tegenwoordig ben ik zakelijker. Ik wil het later ook goed hebben.”

XAVIERA HOLLANDER (80) werkte als callgirl in New York en had menig beroemdheid als klant.
“In 1970 vertrok ik naar New York en werkte ik als secretaresse voor het Nederlandse consulaat. Ik verdiende er een schamel loon mee, bij lange na niet genoeg voor mijn dure smaak en hang naar Gucci-jurken. Aan de bar van een café in Manhattan ontmoette ik een vrouw. ‘Je komt hier vaak, vertrekt met een man en komt een uur later in een andere jurk terug’, zei ze, en toen, wijzend naar mijn poesje: ‘Honey, weet je wel dat je op een goudmijn zit? Vraag geld voor de sex waarvan je zo duidelijk houdt. Mijn poes levert me 100 dollar per uur op.’ Ter plekke besloot ik hetzelfde te doen. Mijn werk als prostituee in de avonden leverde me big bucks op en na een jaar wuifde ik mijn secretaressebaan vaarwel.

Voor vijfduizend dollar kocht ik het adressenboek van een bordeelhoudster die met pensioen ging. Ik verhuisde naar een beeldig penthouse en startte mijn eigen bordeel, Xaviera’s Happy House. Bob Guccione van Penthouse Magazine bood me een column over seksadvies aan. Mijn onomwonden taalgebruik bleek een hit en ik werd ’s werelds beroemdste callgirl, met een succesvol boek, The Happy Hooker. Muzikanten als Frank Sinatra en Trini Lopez en acteurs Rod Steiger en Harry Belafonte, ik heb ze gekend en verwend. Van veel van die amoureuze avonturen heb ik genoten.”

JOSEPH KLIBANSKY (39) is beeldend kunstenaar. Madonna en Max Verstappen zijn dol op zijn werk.
“Ik begon in de woonkamer. De banken aan de kant, groot schilders­doek in het midden. Ik had het werk al verkocht en het moest die dag geleverd worden. Met ducttape plakte ik mijn ouders’ föhn op een statief en liet het ding droogblazen op de ene helft, terwijl ik nog werkte aan de andere helft. Mijn ouders hebben nooit een cent geïnvesteerd in mijn carrière, wel boden ze liefde, support en handjes. Geen geld hebben hoeft geen obstakel te zijn voor een carrière. Veel mensen hebben dezelfde dromen als ik en hen lukt het niet.

Is het, naast volle overgave, de wet van de aantrekkingskracht die ervoor zorgt dat ik ben gekomen waar ik nu ben of speelt geluk een grote rol? Daar denk ik over na met een gevoel van dankbaarheid. Mijn bekendste werken zijn sculpturen van astronauten en beren. Die laatste zijn ontstaan als onderdeel van de serie Elements of Desire, die staat voor hoe we onze verlangens versneld vervuld willen zien worden. Veel van mijn werken gaan naar privécollecties. Om fans iets terug te geven, exposeer ik ook in publieke ruimtes: van Shanghai tot Lowlands en van Venetië tot Amsterdam. Soms krijg ik een foto van iemand die aan mijn kunstwerk is gaan hangen. Hoort niet en toch moet ik lachen als ik het zie. Ik ben ook baldadig geweest en snap de lol ervan wel.”

RONALD VAN DER KEMP (59) is modeontwerper. Hij werkte voor Escada en Celine. Viert dit jaar het tienjarig jubileum van label RVDK.
“Toen ik eind jaren tachtig begon als ontwerper, draaide de modewereld om ambacht en creativiteit. Maar hoe langer ik in de industrie werkzaam was, hoe meer het leek te gaan om formulewerk: high fashion werd fast fashion. Ik vind het onethisch dat modegiganten maar blijven doorproduceren. Dus startte ik mijn eigen label. Niet met collecties, maar met garderobes, om de duurzaamheid en tijdloosheid ervan te benadrukken. Ik ontwerp intuïtief en enkel met bestaande materialen.

Zo begon ik met het opkopen van stoffen uit het archief van Frans Molenaar en kocht ik partijen op van Dior-stoffen uit de jaren zeventig en tachtig. Stukken van een meter of vijf, niemand kon er wat mee, maar ik zag het als een fantastische schat. Mijn ontwerpen worden gedragen door excentrieke mensen: ze willen een statement maken, klassiek of uitbundig. Onder anderen Kendall Jenner, Michelle Obama, Emma Watson en Gigi Hadid dragen mijn stukken. Tracee Ellis Ross stuurde een filmpje waarin ze jubelde dat ze mijn koperkleurige ontwerp, dat ze droeg naar de American Music Awards, geweldig vond. Heel erg leuk, maar vraag je me naar het grootste succes in mijn carrière, dan is het dat ik het onderwerp sustainability sexy heb weten te maken.”

INDIA SARDJOE (17) is ­breakdancer. In 2022 werd ze Nederlands, ­Europees en wereldkampioen. Dit jaar vertegenwoordigt ze ons land op de Olympische Spelen.
“Elke dag ben ik met breaken bezig. Met danstraining, krachttraining, het verzinnen van moves en terugkijken van battles. Voor wedstrijden reis ik naar Engeland, Frankrijk, Denemarken, Polen, Zuid-Korea, Japan, Brazilië en Amerika. Op mijn prestatie tijdens het WK in New York ben ik heel trots. Ik zat er goed in, de flow in mijn dance was lekker en ik ging er met de winst vandoor. Voor elke battle – groot en klein – ben ik zenuwachtig. Door te blijven kletsen met mijn crew probeer ik het luchtig te houden, dat helpt.

Als mijn naam wordt omgeroepen, B-girl India, neem ik de juiste attitude aan en hoop geen crashes te maken. Ik kan in de dansschool nog zo veel oefenen, pas ter plekke ontdek ik welke muziek de dj draait. Daarin schuilt een moeilijkheid: blijf ik bij mijn plan of ga ik freestylen? Het voelt bad ass als ik een acrobatische draai op mijn handen maak. Daar stop ik zo veel energie in dat het voelt alsof ik vlieg. Dit jaar doe ik eindexamen havo, daarna wil ik psychologie studeren en sportpsycholoog worden. Maar eerst volle bak trainen voor de Olympische Spelen. Mijn streven is niet te bezwijken onder de druk en met een podiumplek thuiskomen. Goud om mijn nek, dat wordt mijn doel.” •

Dit is een LINDA.premium artikel dat je van ons cadeau krijgt. Het hele magazine digitaal lezen? Klik hier om de eerste maand LINDA.premium gratis te proberen.