Teun, wat eten we vanavond? “Dat heb ik vanochtend al voorbereid: Spaanse omelet.”
Mogen we het recept? “In feite is het een aardappel­omelet, met veel fijngesneden paprika, eieren en – in mijn geval – heel veel gekaramelliseerde uien. Lekker met een salade. Mijn dochters en vrouw zijn er gek op. Sowieso raad ik iedereen aan een voorraadje gekaramelliseerde uien aan te leggen. Kost niks en het leukt veel gerechten enorm op: vis, pasta, hartige taarten. Je kunt ze vijf dagen in de ijskast bewaren, maar ook invriezen.”
Je hebt een wat mopperig sombermansimago, maar als je over eten praat, begin je te stralen. “Klopt, van eten en koken klaart mijn humeur enorm op. Van sporten trouwens ook. Op die momenten heb ik geen tijd om me zorgen te maken over ingewikkelde vraagstukken.”

Veel mensen vinden het lastig om elke dag te ­verzinnen wat ze moeten eten. Jij ook? “Nee, zodra ik wakker word, begin ik al te denken wat ik die avond op tafel wil zetten. Ik ben trouwens de enige in huis die zo geobsedeerd is. Soms vraag ik mijn dochters bij het ontbijt wat ze ’s avonds willen eten, maar dat vinden ze een heel stomme vraag.”
Wordt er nog vlees gegeten in huize Van de Keuken? “Na een uitzending van de Keuringsdienst van Waarde, waarin je kon zien hoe wreed plofkippen werden doodgemaakt, wilden mijn dochters nooit meer kip eten. En dat leidde uiteindelijk tot een algehele vleesonthouding. We eten thuis wel vis en er staan ook zuivelproducten in de ijskast. Ik weet het, welbeschouwd kunnen die ook niet meer. Zelf eet ik alleen buitenshuis vlees. Als ik uit eten ben en zeker weet dat het eerlijk vlees is. Maar het schuurt natuurlijk wel.”
Wat is een absolute favoriet bij jullie thuis? “Mijn vegetarische spaghetti bolognese. Klinkt simpel, maar er moeten heel veel groenten en paddenstoelen worden fijngesneden en de tomatensaus moet echt een paar uur pruttelen om de smaak diepte te geven. Ik maak vaak een heel grote pan saus en daarmee combineer ik dan nog twee dagen door. Saus met bonen, saus met rijst, of ik maak een shepherd’s pie. En ik geef de meiden een warm lunchhapje mee in een soort thermospotjes.”
Waren je ouders culinair onderlegd? “Mijn grootvader, die van goeden huize kwam, ging er ooit vandoor met een Poolse dienstmeid die fantastisch kon koken. Door haar kreeg mijn moeder het koken automatisch mee. Mijn twee broers en ik werden geregeld om boodschappen gestuurd. Dan moest ik vis halen op de Albert Cuyp of lam bij de enige Marokkaanse slager die er was. Let wel, we hebben het hier over de jaren zeventig en tachtig, toen Nederland nog een culinaire woestenij was. Maar mijn moeder wist feilloos alle goede adresjes te vinden.”