Armando Branco (47) is fotograaf en heeft een latrelatie.
“Al op mijn zesde jaar wilde ik lang haar hebben, maar mijn moeder stuurde me naar de kapper voor zo’n jaren tachtig-stekelkoppie. Pas op mijn vijftiende was het lang en hing het als een gordijn voor mijn ogen. Dat gaf me bescherming tegen het pestgedrag op school. Na twee jaar kon mijn moeder me overtuigen om een staart te dragen, zodat mensen eindelijk mijn gezicht konden zien. Ik stapte over op grote potten met gele gel, afgetopt met een bus haarlak, om het zo strak mogelijk naar achter te krijgen.
Inmiddels draag ik het al jaren gewoon los. Eerst voorbij mijn borstkas, nu tot op mijn schouder. Het geeft me een vrij en dynamisch gevoel als ik wandel of fiets en de wind mijn haar laat dansen en bewegen. Alleen als ik aan het werk ben, draag ik een knotje.