ALEX KLAASEN (48) is cabaretier, zanger en acteur. Hij heeft een angststoornis en kampte eerder met een burn-out en paniekaanvallen.
“Veertien jaar geleden speelde ik Toon Hermans in een musical. De voorstelling was een groot succes, maar ik stond elke avond met paniek­aanvallen op toneel. ‘Sleep je me de coulissen in als ik omval? Een dooie op het podium is ook zoiets’, zei ik tegen een bevriende collega. Na de voorstelling had ze niks gemerkt van mijn paniek. Dat je beste vrienden het niet aan je zien, zegt iets over het verborgen kunnen houden van de angst. Ik oog kalm, koel, onbewogen, ben heel goed geworden in het eruit te laten zien alsof ik nooit in paniek ben. Wat de paniek nog groter maakt.
Afgelopen jaar speelde ik No Ponies, een solorevue over angst. In de voorstelling zit een lied over mijn paniekaanval in de New Yorkse metro, 152W65TH Street. Het gaat over hoe opgesloten ik me voel als ik twintig meter onder de grond, in een dicht treinstel in een donkere tunnel zit, met drukke mensen om me heen en een zwerver die hard begint te schreeuwen. Het is echt gebeurd toen ik een poosje in New York verbleef. Mijn angstreactie was vluchten, maar dat ik niet kón vluchten, zorgde voor error. De paniek kwam als een monster op me af en dat was, om in Amerikaanse termen te blijven, de wake-upcall. Ik wist: ik heb een serieuze angststoornis die voor eens en voor altijd moet worden uitgezocht én aangepakt.