ER IS WERKELIJK NIETS aan mijn lichaam dat ik graag dikker zou zien, behalve … mijn haar. “Je hebt eigenlijk echt veel haar,” zegt elke kapper altijd tegen me, “het is alleen heel fijn en extreem steil.” Fijn, denk ik dan, een héleboel fijn haar dat zo steil is, dat elke krul die ik erin probeer te föhnen of stylen er binnen vijf minuten weer uitvalt, waardoor het altijd als een platte pannenkoek om mijn hoofd hangt en dus dun lijkt. Noa heeft de slag van haar vader in haar haar en zou – als ze een beetje in die krullen knijpt – precies het volume hebben waar ik van droom. Maar ze vindt al van jongs af aan krullen niks en is altijd druk in de weer met een steiltang om die slag uit haar lokken te stomen. Wat maar weer bewijst dat je meestal wilt wat je níét hebt.

En voor het geval je nu denkt: wat zit die De Mol in godsnaam te zeiken over haar steile fijne haar, op tv zie ik een fikse portie volume? In de studio hang ik er altijd aan de achterkant een fiks stukkie haar bij. Net als ik denk bij het gros van de celebrities worldwide. Ik durf wel te beweren dat heel veel ‘waanzinnig haar dat je ziet in clips, op social media en op tv en in films, deels of helemaal nep is.

Ik noem mijn extra haar-units altijd de ‘petten van Piet’, naar mijn vaste kapper Pieter die deze prachtige werkjes dagenlang met de hand zit te knopen. Soms voor bekende mensen (en nee, ik zeg natuurlijk niet voor wie, dat zou wat zijn) maar meestal voor mensen die ziek zijn. Alopeciapatiënten of mensen die lijden aan kanker. En wat een verschil maakt zo’n kunstwerk van Pieter dan. Want kunstwerken, dat zijn het.

Ik heb een vriendin die borstkanker had – en daar goddank van genezen is – destijds een pet van Piet cadeau gedaan en zij zegt tegenwoordig grappend dat ze weleens de neiging heeft ’m op te zetten bij een bad hairday. Maar ze zegt óók dat die pet van Piet ervoor heeft gezorgd dat ze zich buiten de deur zelfverzekerd voelde, omdat het haar zó echt leek dat ­niemand kon denken: ach zielig, zij met die pruik heeft vast kanker. Zo bezien is het verdrietig dat je van de verzekering maar een paar honderd euro krijgt voor een pruik, terwijl een mooi haarwerk van echt haar al gauw dik boven de 2000 euro kost. Ben je dus ooit van plan je lange haar in te wisselen voor een korte coupe: doneer dat haar dan. Daar kun je een enorm verschil mee maken voor iemand in een zware periode.

De jas die ik aanheb is voor de gelegenheid in elkaar gezet door Pieter en mijn styliste en bestaat volledig uit petten van Piet. De meeste gaan straks in een andere kleur of coupe of lengte helemaal gepersonaliseerd naar vrouwen die ziek zijn en ja, de “petten” die ik in de studio gebruik, hangen er ook tussen. Ik denk die ene op mijn linkerborst en volgens mij hangt er een fiks stuk Cheryl aan de achterkant. Bij het zoeken naar het andere stuk dat ik er vaak tussen hang realiseer ik me ineens, hoe blond kun je zijn: ach ja, dat zit natuurlijk op mijn hoofd. •