In 2008 belde Will Koopman, de regisseur van Gooische Vrouwen. Of ik zin had om vanaf seizoen vier Annet Malherbe te vervangen. Natuurlijk had ik van de serie gehoord – het was toen al een enorm succes – maar ik had nog nooit een aflevering gezien. Achteraf maar goed ook, anders had ik het misschien niet aangedurfd, want Annet is zó goed en haar karakter was heel populair.

Ik had voornamelijk toneel gedaan, kwam uit de theaterwereld, dus op deze set voelde ik me toch enigszins een buitenstaander. Ik had vlak ervoor in de romantische comedy Alles is Liefde gespeeld, dus ik kende het wereldje wel een beetje, maar dit was toch anders. Dat maakte het spannend, ook omdat ik op een rijdende trein moest springen: iedereen kende elkaar, het was een geoliede machine. Van die eerste dagen op de set kan ik me nu vooral nog herinneren dat Linda, Tjitske en Susan heel vaak de slappe lach hadden. Het was een vrolijke boel, maar ik zat er nog niet helemaal in, moest nog wennen. Ik was zoekende, het voelde voor mij echt als een sprong in het diepe.