Onwennig “Nooit vergeet ik het moment waarop ik wist dat Nick en Simon ophield en ik in mijn eentje op het station stond om met de trein naar Londen te gaan. Het voelde zowel onwennig als eng. Ik ging daar immers met wildvreemden werken aan Engelstalig repertoire in een heel andere stijl. Om als soloartiest authentiek te zijn, wilde ik mijn teksten zo autobiografisch mogelijk maken. Ik moest dus met de billen bloot. Al had ik daar ook mijn twijfels over. Ik ben gelukkig getrouwd en heb een fijn gezin. Dus ik dacht: hoe interessant zullen die liedjes worden als ik over mijn eigen leven ga schrijven? Maar dat viel mee. Ik ben door de hele situatie als het ware in het diepe geduwd en trof in mijn gevoelswereld genoeg emoties aan om mee aan de slag te kunnen.”
Stortvloed “Je kunt er nooit exact de vinger op leggen waar inspiratie vandaan komt, maar het stoppen van Nick en Simon maakte bij mij veel los. Er popten vanuit mijn onderbewustzijn ook tal van herinneringen op die ik in mijn liedjes kon verwerken. De schrijfsessies gaven me energie en leverden uiteindelijk honderd nummers op waaruit we voor dit album konden kiezen. Iedereen zegt altijd dat ik zo stabiel ben, maar ik ben ook gevoelig. Ik weet hoe het is om je afgewezen, onbegrepen of gekwetst te voelen. Het fijne van mijn vak is dat ik daar iets mee kan. Pijn is een vruchtbare voedingsbodem voor creativiteit. Het allermooist is het als ik met mijn muziek anderen het gevoel kan geven dat ze niet alleen zijn. Daarvoor wil ik graag het beste geven dat ik in me heb. Ook als ik daarvoor diep in mezelf moet graven. Overigens staan er op Shatterproof uiteraard óók vrolijke liedjes.”