JESSICA: “VORIGE MAAND MELDDE ANGELIQUE, EEN VAN DE ‘GOLDEN GIRLS’ ZICH IN ONZE GELIJKNAMIGE GROEPSAPP, dat ze zojuist een uitgebreide mail van Richard had gekregen waarin hij haar de liefde verklaarde. Hij schreef dat hij zich verontschuldigde over zijn verhouding met Gabriëlle, zich schaamde en in therapie wilde gaan. Vreemd, vond zijn ex Anne: zij had vlak ervoor een video van Richard gekregen met Gordons nummer Kon ik maar even bij je zijn. Ik grapte nog dat ik beledigd was, omdat ik helemaal niks had ontvangen, toen er op dat moment op mijn telefoon een appje van Richard binnenkwam. De aanhef was anders, maar verder was het een identieke kopie van zijn verontschuldiging aan Angelique. Ook bij mij berouw en ook bij mij de vraag om met een schone lei te mogen beginnen. Boos belde ik hem op: waarom probeerde hij nog steeds kans te maken bij een van ons? Hoe dom kon hij zijn om ons allemaal zijn ‘droomvrouw’ te noemen? Zelfs nu al zijn praktijken aan het licht waren gekomen en hij ook wist dat al zijn minnaressen onderling contact hadden met elkaar. Had hij een plaat voor zijn kop? Of was hij alleen maar egoïstisch?
Het verhaal van mij en Richard begon in juni 2022. Ik was op dat moment gescheiden en woonde alleen met mijn dochter van nu tien jaar. Voor mijn werk als musicus tour ik regelmatig met orkesten door Europa, wat een sociaal leven lastig maakt. Vandaar dat ik aansloeg op Facebookdating: een besloten community voor singles die via dit platform contact met elkaar zoeken. Voor mij een mooie laagdrempelige manier om nieuwe mensen te ontmoeten: je ziet iemands profielfoto en vrienden en kunt makkelijk met elkaar communiceren via Messenger.
Richard was een van de weinig normaal uitziende mannen op de site. Hij stelde zich voor als sportmasseur, gescheiden, vader van twee kinderen, vijftig jaar oud. We hadden een klik. Hij was geïnteresseerd in mij en leidde net als ik een druk, actief leven. Het duurde weken voordat we iets afspraken en toen we eindelijk een datum hadden, zegde hij vanuit het niets de date af. Hij voelde het niet, zei hij. Ik was niet sportief genoeg, we pasten niet bij elkaar. Toch bleef hij me appen en toen ik werd opgenomen met een knieblessure in het ziekenhuis, stuurde hij dagelijks berichtjes. Heel attent. Ook toen ik erna moest revalideren, bleef hij me bestoken met lieve woorden. Door ons intensieve contact was hij gesteld geraakt op mij, zei hij. Hij wilde me toch graag zien.

Maar afspreken, ho maar. Hij had iedere keer smoesjes: een feestje, een afspraak met een klant, een sportles. Uiteindelijk kwam hij met een datum: 15 december 2022, meer dan een halfjaar na ons eerste appcontact. Die eerste ontmoeting was echt pats, boem, liefde op het eerste gezicht. Van beide kanten. Richard is absoluut geen Pierce Brosnan. Het is meer een doorsnee Boer zoekt Vrouw-type. Verzorgd, een interessante kop met een goede jeans en nette schoenen. Richard zat bij mij op de bank alsof ik hem al jaren kende. Hij vertelde open over Anne, zijn laatste ex, met wie hij tien jaar samen was geweest. En hij sprak over de moeder van zijn kinderen, die vreemd was gegaan en jarenlang zijn zoons de omgang met hem had verboden. Daarvoor had hij ook al eens in de talkshow van Humberto Tan aan tafel gezeten. Het waren heftige verhalen, waardoor ik meer begreep van zijn voorzichtigheid. Hij was bang gekwetst te worden in de liefde.
Die dag was heel gezellig en ’s middags liepen we al hand in hand over de kerstmarkt in Maastricht. Later bleek dat hij dat met al zijn veroveringen deed. Hij kende blijkbaar geen enkele angst om betrapt te worden. We ontmoetten twee vriendinnen van mij in een café en het voelde heel vertrouwd. Tegen kwart over negen reed hij weer naar huis. Ik stelde voor om samen iets in het weekend te gaan doen, maar Richard moest padellen of mountainbiken of tennissen; in ieder geval had hij geen tijd. Wel belde hij al na een kwartier vanuit de auto om te zeggen hoe leuk hij het met mij had gevonden. Hij wilde graag tweede kerstdag samen vieren.
Maar vanaf 23 december ontving ik geen enkel levensteken meer. Ik had hem gevraagd hoe laat en waar we kerst zouden vieren, maar daar kwam geen reactie op. Het maakte me ongerust en verdrietig. Eerste kerstdag kreeg ik alleen een appje met ‘Merry Xmas’. Zijn ­kinderen waren zogenaamd bij hem, hij kwam vanzelf weer in de lucht. Ik liep de hele dag te huilen, waarom deed hij zo raar?
De volgende dag stuurde ik hem een berichtje met de tekst dat hij voor een sportman weinig ruggengraat had. Vrijwel direct antwoordde hij. Wóédend was-ie. Hij maakte het uit, ik was rupsje-nooit-genoeg. Maar op oudejaarsdag belde hij weer en fantaseerde hoe het zou zijn als we zouden samenwonen. Ik vond het bizar: we hadden elkaar amper gezien, ruziegemaakt over kerst en nu ineens had hij het over vervolgstappen?
In januari verbleef ik in het buitenland en was er op en af contact. De ene keer liefdevol, de andere keer koel. Met Valentijnsdag stuurde hij me een foto vol hartjes en uiteindelijk zag ik hem de maandag na carnaval pas weer. Eind maart bleef ik voor het eerst bij hem slapen. Ik verwachtte dat hij me zou bespringen, maar we dronken wijn en aten chips. Pas in bed begon hij me een beetje te kussen. Hij kroop boven op me, kwam klaar zonder geluid en rolde toen weer van me af. Ik dacht nog dat we voor een nieuwe positie zouden gaan, maar hij gaf me een zoen en viel in slaap. Het is echt stuitend hoe slecht deze man in sex was. Voor iemand met – naar later bleek – zo veel minnaressen, wist hij echt niet hoe hij een vrouw moest beminnen.
De volgende ochtend vertrok hij vroeg, maar toen ik het dekbed opensloeg, zag ik linksonder op de lakens een bloedvlek. Niet van mij, want ik heb een spiraal. Ik belde Richard op en vroeg hem ernaar. ‘Een bloedneus’, antwoordde hij, die vlek kon ik verder negeren. Vreemd, vond ik. Wist hij zeker dat hij geen andere vrouw in zijn bed had gehad dat weekend? Om deze opmerking werd Richard zo boos dat hij het wederom uitmaakte.
Dit keer was ik ook klaar met hem. Ik werd gek van zijn wispelturige gedrag. Ik verwijderde hem van Facebook. Nog geen vijf minuten later kwam hij weer in de lucht: opnieuw razend. Hij beschuldigde me van overspel, want ik zat immers op Facebookdating. Hoe ik het vreemdgaan ook ontkende, hij wist het zo te brengen dat ik me schuldig voelde. De volgende dag kon ik amper presteren tijdens de orkestrepetitie. Ik was helemaal in de war.