­Ben je een kleine of een grote eter, Marijke? “In tegenstelling tot wat veel mensen denken, ben ik een flinke eter. Fruit en groenten verorber ik als een paard. Wat zeg ik, twee paarden. Maar koolhydraten beperk ik tot een minimum. En snoep komt er ook niet in bij mij.”
En af en toe een wijntje? “Nee, vroeger heb ik weleens een advocaatje met slagroom verschalkt, maar dat is zeker al twintig jaar geleden. Ik rook niet, ik drink niet, ik gebruik geen poeders, alleen op m’n neus.”

Voor iemand die zo gek is op dieren, is vlees eten ook vast taboe? “Dat heb ik inderdaad heel lang niet gedaan. Maar mijn huisarts zei op een gegeven moment dat ik een flink eiwittekort had. Daarom eet ik nu af en toe een verantwoorde kippenpoot, en meer yoghurt.”
Hoe ziet een dag uit jouw eetleven eruit? “Ik word’s ochtends langzaam wakker, mijn man Harry is dan al beneden. Hij maakt iedere ochtend een smoothie voor me. Daar gooit hij blauwe bessen in, mango, aardbeien, bananen, twee sinaasappels, verse kurkuma, gember en vijf brokjes diepvriesspinazie. Daarvan klok ik achter elkaar twee grote glazen naar binnen.”
Ik krijg al kippenvel als je het vertelt, zo’n grote koude plas op je nuchtere maag …
“Ik ben niet anders gewend. En als ik het koud krijg, trek ik mijn groene schapen­wollen vestje aan dat ik al 35 jaar heb. Of ik ga in bad.”