Amber

Hij wijst naar een camper, groot en wit: 'Staat hier voor de handel, maar perfect voor de gelegenheid'

OF IK OOK OP LOCATIE KOM, VRAAGT ERIC. HIJ WIL ME GRAAG ONTMOETEN, maar dat kan alleen op zijn werk. “Het vrouwtje, hè?” Ik verwacht een kantoor met een bureau of kopieermachine, maar als ik mijn auto parkeer, sta ik voor een garage. Achter enorme etalage­ruiten staan joekels van pick-ups en stoere Rangers. “We hebben een bed.” Erics duim wijst naar een camper, groot en wit. “Staat hier voor de handel, maar perfect voor de gelegenheid”, lacht hij. Zijn blonde haar is dun, zijn broekriem vastgegespt in het buitenste gaatje. “Voilà, madame.” Hij zwaait de deur open. Op de achterzijde van het witte plastic een sticker: ‘Als je het kunt dromen, kun je het doen.’

Binnen ruikt het muf. Een kleine tafel tussen twee roodgeruite bankjes. Tapijt boven de bovenste kastjes van het keukenblok. Achterin een bed, redelijk groot. Overdreven vrolijk laat ik me op het matras vallen. Het voelt comfortabeler dan ik dacht. Ik wenk Eric, die de deur vergrendelt. “Laten wij maar eens een ritje maken.” Eric ritst zijn gulp open en knoopt zijn overhemd los. In enkel een T-shirt en sokken kruipt hij naast me. “Een man heeft soms een cadeautje voor zichzelf nodig.” Hij geeft me zachte kusjes. Zijn penis bungelt onder het tricot als een lief slingeraapje. Roze en totaal ongevaarlijk om te knuffelen. Ik kleed me uit, prop mijn kleding tegen het voeteneind, mijn pumps op het laminaat naast het bed.

Eric wurmt zich tussen mijn gespreide benen met een tong als schuurpapier. Ik denk aan een fantasie die ik als tiener verzon en die me nog steeds opwindt. Het helpt ook vandaag. Ik voel hoe ik vochtiger word – of is het Erics speeksel? – en kreun, nu het ongemakkelijke gevoel verdwenen is. Tien minuten later klimt Eric omhoog. Hij trekt aan zijn penis, maakt hem stijf. Met gekromde rug en één hand geklemd aan een bovenkastje is er net plek om hem in mijn mond te nemen. Een weeïge urinegeur. Sommige mannen hebben dat, hoe schoon ze ook op zichzelf zijn. De tijd dat het me kon deren is allang voorbij. Tegenwoordig bewaar ik blikjes fris in mijn auto: dat spoelt lekker door. Met een penis zo stijf als een tentharing penetreert Eric me. De camper schudt lichtjes. Net als ik er plezier in krijg en op hem wil klimmen, komt hij klaar. Een lange zucht.

Nog even knuffelen we. Dan staat hij op en zoekt achter de autostoelen zijn boxershort. “Als je wilt, kun je gebruikmaken van het toilet in de showroom.” Hij ontgrendelt de deur en drukt op een knopje. Een opvouwbaar trapje schuift onder de voordeur vandaan. “What happens in the camper, stays in the camper”, giechelt hij. Ten slotte draait hij achter me de sleutel van de voordeur van de showroom in het slot. Een laatste handkus. Een knipoog. Dag Eric. De cola lonkt.

TRENDING

Gerelateerd

NET BINNEN