Zo rond 6 december kun je Noah (9) opvegen. Haar moeder trouwens ook. Tegen die tijd hebben zij er zo’n acht sinterklaasfeesten op zitten, want waar wordt dat tegenwoordig niet gevierd? Op school, thuis, op papa’s werk, bij mama in het ziekenhuis, bij de wederzijdse opa’s en oma’s, op toneel en op voetballen. En dan gaan ze niet eens op alle uitnodigingen in. Noah’s moeder háát december. Bovendien kondigt kerst zich onmiddellijk na Sint in alle hevigheid aan.

Dat betekent opnieuw in overvolle winkels overbodige onzin inslaan voor kinderen (en volwassenen) die alles al hebben. Of neem een doorsnee verjaardag of kraamfeest. Wie tegenwoordig alleen een cadeautje meeneemt voor de jarige is een uitzondering. Ook het broertje of zusje wordt niet vergeten, want stel je toch eens voor dat die zich buitengesloten voelt. Dat wil geen mens op z’n geweten hebben. Cadeautjes krijgen alleen met sinterklaas of kerst en op je eigen verjaardag is een volstrekt achterhaald concept. Ieder rapport wordt beloond met geld. Komt oma op bezoek, dan brengt ze iets mee. De bij elkaar gegriezelde snoepzak van Halloween is nog niet leeg of Sint Maarten dient zich aan. Van medio november tot pakjesavond wordt de schoen gezet, waarna de cadeauberg onder de kerstboom weer uitdijt. Een deel van onze kinderen kijkt er niet van op als ze zomaar met hun ouders weekendjes weggaan en spontaan naar bioscopen, pretparken en kermissen gaan. Voor hen is het alle dagen feest.