Mijn arme moeder. Als het over trauma gaat, heb ik het vaak over haar en over alles wat ze verkeerd heeft gedaan. En zo zal het ook in deze column zijn. Maar één ding heb ik wel geleerd door de jaren heen: ze is de perfecte moeder.

Want juist door alles wat ze heeft gedaan of juist heeft gelaten, ben ik de persoon die ik nu ben. Maar goed, ik kan hier wel stoer gaan zitten doen maar dit weet ik ook pas na jarenlange strijd en lijden. Jezus, wat heb ik hard gewerkt om van haar een andere moeder te maken dan ze is. En toen dat niet lukte, hoe lang ben ik wel niet boos op haar geweest omdat ze me niet heeft gegeven wat ik nodig had als kind?