“HOI. IK BEN CINDY.” ZE STEEKT EEN SLAPPE HAND naar me uit en staart naar iets naast mijn oor. Ik zoen haar vrolijk op de mond. Cindy’s lippen verstrakken. Ralph kijkt blij. “You’re both perfect. A golden team!”
Ik zoek weer oogcontact met Cindy. Ze is mijn collega voor vandaag en werkt zelfstandig. Omdat Ralph bij zijn date van vanavond toch echt gezelschap van twee dames wil, belde hij mijn bureau voor een ‘lief vriendinnetje voor erbij’. Cindy’s ogen ontwijken me. Haar blik is hard. Veel liever had ik voorafgaand aan dit trio nog even met haar gebabbeld en haar wensen gehoord, maar ondanks mijn verzoek heeft ze niet op me gewacht in de lobby. Tussen de rondslingerende bagage – Ralph vertoeft blijkbaar al een paar dagen in deze suite – zoek ik een stoel. Even aftasten wat de bedoeling is en of Ralph speciale verlangens heeft. Cindy heeft andere plannen. Eén voor één werpt ze haar kledingstukken op de grond. Haar lange lokken zijn onnatuurlijk. Haar nagels trouwens ook.

Ralph staat onwennig tussen ons in en kleedt zich ten slotte ook uit. Ik help hem, betast plagend zijn kruis. Hij kust me. Ik masseer zijn schouders, streel zijn erectie, maar Cindy trekt aan de gesp van zijn riem en sjort zijn broek richting tapijt. In Ralphs lichtblauwe slip prijkt in het midden een donkerblauwe vlek. We zoenen terwijl Cindy haar borsten tegen Ralphs rug duwt. Ze bewegen nauwelijks. Ralph draait zich om en klemt beide handen om Cindy’s borsten. Eindelijk kijkt ze me aan. Een blik van triomf.
We kronkelen met ons drieën over het bed. Ralph heeft koude benen. Ik wil hem warm wrijven, maar Cindy vraagt ‘of zijn sabel klaar is’ en ‘of hij haar wil doorklieven’. Ze wipt een condoom om zijn penis, duwt hem dwingend op bed en bestijgt hem in amazonezit. Ralph wenkt me. Hij masseert zowel mijn als Cindy’s borst. Hij kreunt. “Come on ladies, some French kissing, please?” Gehurkt, mijn billen tegen het hoofdbord gedrukt, buig ik voorover en spreid mijn knieën boven Ralphs hoofd. Hij likt mijn kruis, duwt zijn neus in mijn vagina, terwijl Cindy hem met verveelde blik berijdt. Ik buig voorover zover ik kan. Gelukkig doet Cindy hetzelfde. Ik sluit mijn ogen en kus haar, maar zij doet alleen alsof ze zoent. Haar lippen voelen als lollystokjes. Ralph merkt niets van Cindy’s bedrog, hij komt klaar in een lange kreun.
Een halfuur later, in de lift naar de lobby, geeft Cindy me haar kaartje. “Mocht je bureau ooit iemand zoeken voor erbij.” Ik knik, bedank haar. Eenmaal in de parkeergarage gooi ik het paarse visitekaartje in de prullenbak. Werk is werk, dat ben ik heus met Cindy eens. Maar het moet wel leuk blijven. •