HIJ DRAAGT EEN ‘PAK COMPLET’,  zoals ik een pak met gilet en das altijd noem. Vikas, heet hij. Tenger en ik vermoed Hindoestaans.
“Ik ben al een tijdje vrijgezel, weet je.” Hij trekt zijn das los en kleedt zich uit. “Beetje feesten. Dat vrouwtje komt wel. Ooit.” Hij giechelt.
Ik knoop mijn vest los – het is fris vandaag – rits mijn rok open en sta voor hem in enkel lingerie met een satijnen blouse erover. Uit het jasje dat al over de hotelstoel hangt, trekt hij een gevulde envelop. “Bijna vergeten.” Weer die giechel. Naakt staat hij nu voor me. Geen grammetje vet, waardoor zijn kleine penis positief afsteekt. Extreem lang schaamhaar. Donkerpaarse eikel. Oei. Is hij ziek? Op zijn schacht zitten serieuze knobbels. Kun je vetbulten op je penis krijgen? Zijn het cystes? Hij ziet me staren. Het giecheltje wordt nu irritant. “Nooit eerder gezien?” Ik schud mijn hoofd. Zes, tel ik er. Zes griezelige bulten.
“Het zijn kunststof balletjes. In Suriname heten ze boegroes. Ze stimuleren mij.”
“Deed dat niet pijn? Het inbrengen?”
Vikas lacht weer. “Het inbrengen gebeurt via een klein sneetje. Daarna moeten ze blijven rollen, anders groeien ze vast.” Een knipoog richting mijn onderlichaam.

“De eerste keer sex deed pijn, maar nu is het zalig.” Het praten over zijn boegroes maakt hem zo geil, dat zijn penis nu naar mijn onderlichaam wijst. “Mooi is-ie, hè? Als ik er te veel balletjes instop, wordt hij te zwaar.”
“Kom maar op dan.” Ik trek mijn blouse en slip nu ook uit, maar houd mijn beha aan. Hoe sneller onze date voorbij is, hoe beter. “Doe je zelf een condoom om?”
Vikas zit in me. Hij beweegt met gesloten ogen en kreunt minstens zo irritant als dat besmuikte lachje van hem. “Vind je het lekker?” Grote irissen doorboren de mijne.
“Heerlijk”, lieg ik. Ik voel bijna niets.
“Sommige vrouwen willen dat hun aanstaande ze weghaalt. Die vinden ze pijnlijk of simpelweg monsterlijk. Anderen zoeken hun mannen erop uit.” Hij geeft een extra harde stoot. Ik voel nu inderdaad een zachte kittel. “Oh”, roep ik verheugd, want Vikas is dol op zijn balletjes. “Ik wist het.” Hij blijft in me beuken. Ik concentreer me op de plafondlamp tot hij klaarkomt.
“Volgende keer ga ik helemaal los.” Vikas giechelt weer en ik weet dat dit mijn laatste date is met hem. Was het niet vanwege de griezelpiemel, dan wel om dat lachje. Voor mij hoeft het niet, een man met boegroes.
Vikas wens ik nog één extra knobbel toe. Een kleintje. Op zijn stembanden. •