‘Ik stink wel een beetje’, schreef Marcel vooraf. Nu ik voor hem sta, begrijp ik wat hij bedoelt. Marcel is bleek en heeft slechts een paar slierten donker haar op zijn verder kale schedel. Hij heeft droogterimpels rond zijn mond. 

“Ik ben erg ziek”, begint hij. Hij perst er een wrange glimlach uit. “Ze zeggen dat het weer goed komt, maar door de medicatie ben ik mezelf niet.” Zijn aftershave kan de bittere azijnlucht niet verhullen. We gaan zitten en drinken jus d’orange uit een pak. Marcel vertelt dat hij niet wil daten, maar wel verlangt naar intimiteit.