KIRSTEN KOCX (54), getrouwd, heeft twee kinderen, was helikopter­piloot en diende in Bosnië en Kosovo.
“Na Bosnië landden we op de ­militaire vliegbasis. Ik werd opgehaald en moest vanuit het gras in de auto ­stappen. Gras. Berm – no way. Er zijn in Nederland geen mijnen, maar ik kon het niet. Durfde alleen in te stappen vanaf het veilige asfalt. Na mijn missies duwde ik de herinneringen weg. De kapotgeschoten huizen en gebouwen. De beelden van de massagraven die we in kaart moesten brengen. De lege, doodse blikken van de mensen. Eén vlucht herinner ik me goed. Op de heenweg geinden we, op de terugvlucht staarden we wezenloos voor ons uit. ‘Shit hè?’ zei ik. ‘Ja’, antwoordde mijn collega. Daarna waren we stil, maar verbonden.