Vier jaar geleden stapten Zita (43) en haar man Tim (44) in een vreselijke achtbaan. Tim blijkt de agressiefste vorm van hersenkanker te hebben. Van de prognoses over zijn levensverwachting wilde hij niets weten: “Ik weet dat ik dood ga, maar niemand weet wanneer.”
Zita en Tim zijn negen jaar samen wanneer het in november 2019 helemaal mis blijkt te zijn.
De klachten van Tim beginnen vrij algemeen. Hij heeft last van hoofdpijn en verminderde focus. Maar wanneer hij problemen krijgt met zijn spraak, trekken ze aan de bel. Na uitgebreid onderzoek blijkt Tim de agressiefste vorm van hersenkanker te hebben.
Het aanhoren van dit nieuws voelt als surrealistisch, vertelt Zita: “Je denkt: hoe kan dit?” Nadat het nieuws is ingedaald, ontstaat er een grote kracht in Tim. “Hij was ontzettend weerbaar en strijdlustig. Na de eerste operatie kregen we een prognose van zijn levensverwachting, maar daar wilde hij niets van weten. Hij zei tegen de artsen: ‘Ik weet dat ik dood ga, maar niemand weet wanneer. Dus ik hoef de prognoses niet meer te horen’.”
Myrthe liep veertien jaar rond met hersentumor zonder het te weten: 'Na de diagnose ging het snel'
“Die vastberaden instelling heeft niet alleen hem, maar ook mij door dit proces meegesleept. Hij voelde ontzettend goed aan wat goed voor hem was en wat niet. In zijn ziekteproces maakte hij dappere keuzes, omdat hij voelde dat zijn lijf dat nodig had. Zijn koers gaf mij ook veel rust en vertrouwen. Ik heb nooit getwijfeld aan zijn intuïtie en bijbehorende keuzes.”
Zita kijkt met trots terug op de tijd met Tim: “We waren een liefdevol en sterk stel. Door Tims ziekte werd dit alleen maar versterkt. Door het besef dat ons leven samen veel eerder zou eindigen, hebben we de knop omgezet. In de vier jaar die ons gegeven was, hebben we samen alles uit het leven gehaald. Niet in de zin van ‘wat staat er nog op onze bucketlist‘, want die hadden we niet. Maar wel in het spenderen van zoveel mogelijk tijd met elkaar. Je gaat het simpele in het leven zo intens waarderen, zoals samen eten met alleen aandacht voor elkaar.
Ondanks dat het vaak erg zwaar was, is ook deze tijd me erg dierbaar. Door Tims ziekte zaten we acuut in het nu: gisteren deed er niet meer toe, morgen is onzeker, dus vandaag telt. Dat is wat ik wil meegeven aan iedereen: neem het leven niet voor lief, stel niets uit en geniet. Omarm wie je hebt en wat je hebt.”
Sinds het overlijden van haar man is alles anders in het leven van Zita. “Het is moeilijk om te zeggen hoe het nu met mij gaat”, legt Zita uit. “Ik mankeer niets en ik voel me best fit. Maar toch daalt elke keer de realiteit zo hard in. Ik mis mijn maatje, mijn steun en toeverlaat en mijn grote liefde. Ik mis het samen zijn, onze humor, onze avonturen, ons genieten. Het voelt dof, de glans is er af zonder hem. Het ‘nieuwe normaal vinden’, zoals mijn huisarts het zo mooi omschrijft, lukt aardig. Tims oneindige doorzettingsvermogen, mentale veerkracht en weerbaarheid is een inspiratie voor zijn omgeving, en zeker voor mij en zijn meiden. Ik zal mijn belofte aan hem waarmaken: ik zal er iets moois van maken. Leven en op termijn weer genieten, met glans.”
Mara (31) werd jong weduwe: 'We trouwden tussen de chemo’s door'
