Yvette Luhrs

Yvette is niet onbekend met sekswerk. Op haar 25e begon ze in de pornoindustrie en vijf jaar later startte ze met webcammen. “Ik heb altijd een grote behoefte aan vrijheid gehad”, vertelt Yvette. “Het werken voor een ander vond ik beklemmend en ik dacht regelmatig: ik kan altijd nog sekswerk doen.”

Al vanaf haar late pubertijd zag ze een carrière in de prostitutie voor zich. “Ik had altijd meer interesse in sex en seksualiteit dan anderen. Ik vond het leuk om te doen én om erover te praten.” Maar al snel stuitte Yvette op een stigma; als vrouw mocht je blijkbaar niet zo geïnteresseerd zijn in sex.

“Men vond het raar als ik er open over praatte, terwijl dat bij jongens juist stoer werd gevonden. Pas later, toen ik filmwetenschappen studeerde en daar ook genderstudiesvakken volgde, plaatste ik deze seksuele ongelijkheid in een feministisch kader.”

Volwassen films

Yvette wil van haar interesses haar werk maken en in hetzelfde jaar dat ze aan de universiteit start, solliciteert ze bij een escortbureau. Tóch besluit ze het uiteindelijk niet te doen. “Ook ik had last van een sekswerkers-stigma. Ik dacht dat het werk zo zwaar was, dat ik er mentaal zwakker van zou worden.”

Maar haar interesse in seksualiteit blijft en via haar belangstelling voor film komt ze in de pornoindustrie terecht – eerst als actrice en later als maker. En dat werk bevalt: “Ik kan makkelijk seksueel klikken met iemand en als het niet klikt, kan ik genoeg uit mijn eigen seksualiteit halen om het leuk te maken.”

PROUD

Na haar studie weet Yvette zeker dat ze de prostitutie in wil, maar ze besluit haar ‘eerste keer’ te bewaren voor een documentairefilm of -serie. “Hier zit een goed verhaal in, dacht ik.” Terwijl ze bezig is met een filmplan, wordt Yvette in 2015 woordvoerder van PROUD, de Nederlandse belangenvereniging voor en door sekswerkers.

Om genoeg tijd te hebben voor haar activisme, stapt ze van porno over naar webcamwerk. Maar de wens om prostituee te worden, blijft. “Er zit iets ‘ultiems’ in prostitutie. Wanneer je het goed beheerst kun je altijd en overal werken. Dat lijkt me een mooie en autonome vorm van geld verdienen.”

‘Ik word prostituee’

Nu is het dan eindelijk zover: in de vierdelige serie Ik word prostituee volgen we wat Yvette daarbij allemaal tegenkomt. Zo wordt in elke aflevering een andere prostitutievorm onderzocht. Yvette: “Word ik escort, huur ik een raam of werk ik in een bordeel? Wat zijn de negatieve kanten en hoe zorg ik dat ik veilig ben? En wat vindt mijn omgeving van mijn keuze?”

Zo heeft Yvette een vaste partner die zich veel zorgen maakt. En haar vader is een gepensioneerd politieagent die regelmatig te maken had met mensenhandel. “Ook de moeilijke gesprekken met hen laat ik zien. En ik vertel natuurlijk hoe ik mijn eerste keer sex met een betalende klant ervaar.”

Stigma op sekswerk

Hoewel het een zeer persoonlijke zoektocht is, wil Yvette het graag met Nederland delen. “Er is veel onjuiste beeldvorming rond sekswerk. Op basis daarvan wordt wetgeving bedacht en een hulpaanbod gecreëerd dat helemaal niet aansluit bij wat goed is voor sekswerkers.”

Veel Nederlanders denken volgens Yvette ten onrechte dat het hier goed geregeld is. “In realiteit worden er dagelijks mensenrechten geschonden. Maar daar mogen we het blijkbaar niet over hebben. Wanneer je vóór sekswerkers-rechten strijdt, ben je volgens velen tégen de hulp voor slachtoffers van mensenhandel, dwang, geweld of uitbuiting. Het tegenovergestelde is waar.”

Taboe

Yvette is ervan overtuigd dat wanneer de samenleving beter met sekswerkers omgaat, iedereen in de industrie daar baat bij heeft. “Daarom vind ik het belangrijk om dit verhaal publiekelijk te vertellen.”

Ook geeft ze aandacht aan het taboe op vrouwelijke seksualiteit. “Het idee dat je als vrouw niet veel sex mag willen, bestaat nog steeds. Bijna elke vrouw is weleens ‘hoer’ genoemd terwijl ze zich nooit heeft laten betalen voor sex.” We moeten seksualiteit volgens Yvette serieuzer nemen als menselijke behoefte. “Dan komen de mensen die deze diensten verlenen op een hoger voetstuk te staan en kunnen we hen beter helpen om hun werk veilig uit te voeren.”

Lees ook
Yvette (35) wordt sekswerker in de nieuwe docuserie ‘Ik word prostituee’

Kritiek

Yvette weet dat het een gevoelig onderwerp is en kiest er daarom bewust voor haar eigen zoektocht te laten volgen, en niet die van een ander. Wat ze daarbij het spannendst vindt? “Hoe deze serie gaat vallen bij mijn eigen community. Ik heb journalisten vaak schadelijke missers zien maken en ze daarop ook hard afgebrand. Ik hoop dat ik iets maak waar sekswerkers graag naar kijken en daarbij aan mijn eigen kwaliteitseisen voldoe.”

Voor kritiek van buitenaf is ze minder bang. “Ik hoop natuurlijk niet dat mensen op de stoep komen staan – al zou dat wel het probleem dat ik aankaart bevestigen. Over het algemeen kan ik door mijn ervaring wel wat kritiek hebben. Dat heb ik ervoor over om dit onderwerp binnen een genuanceerd kader de aandacht te geven die het verdient.”

De eerste aflevering van Ik word prostituee is op 6 januari om 22.30 uur te zien bij Net5.