Annemijn (31) is alleenstaand moeder. Ze heeft een relatie met een getrouwde man. Wouter komt elke woensdagavond. “Ik wil geen echtgenoot, maar wel intimiteit.”
“Ik zie dat er boven licht brandt, als ik mijn fiets vastmaak aan de lantaarnpaal voor mijn huis. Hij is er, denk ik.
Natuurlijk is hij er. Hij is er iedere woensdagavond. Ik glimlach, ik ken hem. Ik ken hem goed genoeg om me niet trillend van de zenuwen in zijn armen te storten. Hij hoort bij me. Hij hoort voldoende bij me om me de rest van de week, de dagen dat hij bij zijn gezin is, niet te verbijten over zijn afwezigheid.”
“Ik ken zijn lichaam. De manier waarop hij loopt, en ook de manier waarop hij me aanraakt, verrast me niet, maar stelt gerust en windt me op. Als ik de deur achter me sluit, draait hij zich om. Van zijn gestreepte Hugo Boss-overhemd is het bovenste knoopje open. De blauwe spijkerbroek steekt er fris en nonchalant bij af. In een paar passen ben ik bij hem, want achter de hal ligt meteen de keuken. We omhelzen elkaar. Mijn gezicht barst open in een geluidloze lach. De omhelzing duurt een seconde of tien, onze kus is een hartelijke lieve welkomstkus, geen heftige tongzoen.
Dan laat hij me los en draait hij zich weer om naar het fornuis. Hij doet zout in de pastapan, laat de vongole in de olie warm worden, snijdt de peterselie, terwijl ik de koelkast opentrek en er een fles Pellegrino uit haal. Hij pakt de borden, schept die vol en loopt ermee naar de kamer.
Tijdens het eten praten we, ik ben gehecht aan onze gesprekken over ons werk, mijn kind. Ik ben ontspannen, volkomen ontspannen. Ook hij heeft niets broeierigs. We eten en straks gaan we neuken.”
“Na een half uur zijn onze borden leeg. ‘Ik ben een beetje moe’, zeg ik. ‘Ik ga even op bed liggen.’ Ook hij schuift zijn stoel naar achter. In de slaapkamer kleden we ons uit. Ik leg mijn kleren op een stoel, hij gooit ze op de grond en dan kruipen we snel in bed. Onder het dekbed, want het is koud in de slaapkamer. Dicht tegen elkaar aan beginnen we elkaar te zoenen en te strelen. Ik voel zijn billen, zijn rug. Zijn lichaam is zo bekend dat mijn hersens de textuur van zijn huid al hebben geregistreerd nog voor ik hem heb aangeraakt. Zijn zachte rug, zijn harde kont, ik kan ze dromen.
Hij is gevoelig voor aanrakingen, ik hoef maar met mijn vingertoppen over zijn lichaam te glijden of hij reageert met korte rillingen. Op zijn beurt raakt hij mij ook aan, ik voel zijn handen over mijn rug, over mijn billen. Ik weet waarnaar zijn handen op weg zijn, de verwachting maakt het genot van zijn hand op mijn rug nog groter. Er is een extra waarde, die van het verheugen.”
“Nu zijn we nog aan het zoenen, maar de belofte maakt van het zoenen meer dan alleen zoenen. Herhaling maakt van seks een feest. Seks moet niet altijd anders en nieuw zijn. De spanning die dat meebrengt, maakt je alerter dan je wilt zijn. Ik wil niet iedere week een ander Kamasutra-standje. Ik wil intimiteit. Goeie seks gebeurt zonder gedachten. Hoe meer gedachten, hoe meer afleiding, hoe moeilijker het ook is om klaar te komen.
Iedere woensdag ontdekken we het bekende. Hij gaat verder naar beneden, zijn hoofd onder het deken, via mijn buik en de binnenkant van mijn dijen steeds verder. Hij plaagt een beetje door te vertragen bij mijn liezen, hij kust, hij voert de spanning op, tot hij echt begint. Jee, hij likt, denk ik, of misschien denk ik helemaal niet, maar voel ik hem alleen maar, zijn vinger die er ineens bijkomt en die hij, zonder dat ik het merk een paar centimeter naar binnen duwt. Eerst één vinger, dan nog één, eerst langzaam en voorzichtig, dan steeds heftiger. Ik lig nog steeds met mijn hoofd op het kussen. Op het nachtkastje brandt de schemerlamp.”
“Zonder iets te zeggen, nodig ik hem uit dieper te gaan met zijn vingers, sneller met zijn tong en als dat gebeurt, een tijdje voortduurt, dan kom ik klaar. Van binnen spant en ontspant zich iets. Vanuit mijn buik vertrekt een vloedgolf die door mijn hele lichaam spoelt, over mijn buik, mijn borst. Zelfs mijn vingers en tenen worden erdoor aangeraakt en voelen niet meer hetzelfde als zo even. Het is goed, ik kom klaar. Gedurende een paar minuten is dit het enige dat telt.
Na mijn orgasme neuken we. Ik lig op mijn zij, en hij gaat achterlangs naar binnen. Nee, niet helemaal op mijn zij, mijn gewicht is nog steeds op mijn rug, ik kijk naar hem over mijn schouder. Hij geeft zich over. Ik geef me over, misschien is dat wel wat het zo mooi maakt. Dat je je niet meer anders kunt voordoen dan je bent, dat zijn kleren naast mijn bed op de grond liggen, dat niets er meer toe doet. Hij neukt en kijkt als een kerel die aan het neuken is. Open en ook dierlijk. Ik weet, het zal nu niet lang meer duren, het gaat nu zo rap, er is geen weg meer terug. Wat ziet hij er kwetsbaar uit.
Als hij klaarkomt kijkt hij me aan, zegt niets. Het is alsof een voile van zijn gezicht is weggehaald, een sluier, alles wat nog restte aan reserve is verdwenen, de uitdrukking, zijn gevoel, het is allemaal zo echt, er kan niet meer gedaan worden alsof, dit is de wereld teruggebracht tot hem en mij.”
“Nee, ik heb niks met de term versmelten, of met het begrip samen één. Wij zijn twee mensen, met als het erop aankomt twee verschillende belangen, maar wat fantastisch om iemand zo’n plezier te kunnen doen, wat fijn om zoveel plezier terug te krijgen. Na afloop staan we niet meteen op. We kletsen wat. Geen saaie evaluatie, geen liefdesverklaringen, en geen gesprekken meer over werk. Nog diezelfde avond stuurt hij me een app dat hij zich fantastisch voelt. Ik ook, app ik terug, ik voel me ook fantastisch. Ik wil geen echtgenoot, maar ik wil wel intimiteit.”
Voor de rubriek ‘Vrijpartij’ op LINDA.nl zijn we op zoek naar vrouwen van alle leeftijden die willen vertellen over hoe zij seks beleven. Als je bereid bent om je ervaringen te delen – dit kan allemaal geheel anoniem – kun je mailen naar lezer@linda.nl. Vermeld daar ook vast een samenvatting van je verhaal en je leeftijd bij.
'Ik zou zo graag hebben dat hij ook andere lichaamsdelen van me ziet dan alleen mijn genitaliën'
