Mijn eerste herinnering aan Willibrord Frequin is hoe hij op televisie achtervolgd werd met een bijl. Een journalist pur sang, dacht ik toen nog: zoals hij was, wilde ik later óók worden.
Spoiler alert: dat is niet gelukt. Terecht ook, want ik ben geen Willibrord en dat zal ik never nooit zijn. Kan ook helemaal niet, want zoals Willibrord is er maar één. Of was.
Want hij is dood. Natúúrlijk op Hemelvaartsdag. Zijn overlijden donderdag was overigens geen verrassing. Dat het sterven aanstaande was hebben we als tv-kijker geweten, in zo’n beetje elke talkshow of tv-programma was hij de afgelopen maanden te zien.
