Margiena Ottens (40) heeft een succesvolle carrière met een fors salaris als ze besluit haar droom te volgen. Ze laat zich omscholen tot verpleegkundige en is nu gelukkiger dan ooit in de wijkverpleging.
“Hier kan ik een verschil maken”, vertelt Margiena trots aan LINDA.
Een studie facility management is voor Margiena de logische keuze na de middelbare school, want haar vader is facility manager. “Tijdens de opleiding dacht ik al: ik weet niet of ik dit wil.” Ze twijfelt om erna alsnog verpleegkunde te doen, maar is op dat moment echt klaar met studeren. Ze besluit te zoeken naar een baan in de zorgsector, maar dat lukt niet.
Uiteindelijk komt ze in de commerciële wereld van de uitzendbranche terecht. Ruim vijftien jaar bekleedt ze verschillende functies, heeft ze grote verantwoordelijkheden en verdient ze veel geld. “Het was allemaal prima. Maar ik weet nog dat ik een gesprek voerde met een collega. Hij vroeg: wat wil je worden als je later groot bent? Ik antwoordde direct verpleegkundige”, vertelt Margiena.
Zoë (22) is sinds een jaar timmervrouw: 'De populariteit van werken in de bouw snap ik helemaal'
Het blijft in haar achterhoofd zitten en af en toe kijkt ze naar omscholingsmogelijkheden. Fulltime studeren zit er niet meer in. “Ik had een man en een gezin, dus terug de schoolbanken in was vrij onmogelijk.” In 2012 wordt Margiena’s moeder ongeneeslijk ziek en is ze een tijd mantelzorger.
“Toen werd het zaadje voor wijkverpleging geplant. Ik zag wat zij betekenden voor haar en hoeveel verschil zij konden maken in haar verdrietige situatie.” Tot op de dag van vandaag kijkt ze met veel bewondering terug naar die verpleegkundigen. “Het was zo bijzonder om dat van dichtbij mee te maken. Ik dacht: wat hebben jullie een ontzettend gave baan. Het heeft me sindsdien eigenlijk niet meer losgelaten.”
Vier jaar geleden beseft Margiena dat ze in haar huidige werksituatie niet gelukkig is. “Ik heb eerst met mijn man alles berekend en naast elkaar neergelegd of we het zouden redden als ik zou stoppen met werken”, legt ze uit. Als het mogelijk blijkt stopt ze met haar baan. “Ik wilde ontdekken wie: ben ik zonder mijn baan en wat wil ik nou”, blikt Margiena terug.
Brabants verpleeghuis vraagt familie om hulp, van douchen tot afwassen: 'We kunnen het niet alleen'
Bij toeval stuurt de oud-collega met wie ze jaren eerder het gesprek voerde over toekomstdromen haar een bericht. “Hij herinnerde zich ons gesprek en tipte het fast-switch-programma. Dat heeft de overheid bedacht om mensen snel om te scholen naar cruciale beroepen”, legt Margiena uit. Het past perfect bij haar wensen om te werken en leren tegelijk. Na een oriëntatiegesprek bij de Hanze Hogeschool besluit ze ervoor te gaan. “Ik voelde aan alles dat dit het moment was om voor mijn droom te gaan”, vertelt Margiena stralend.
Inmiddels zit ze in haar tweede jaar en is ze werkzaam als wijkverpleegkundige. “Ik vind het echt fantastisch”, aldus de dolenthousiaste verpleegkundige. “Het is zo’n mooi vak en in de wijk kan ik echt verschil maken. Daar ligt mijn hart en kan ik echt wat bereiken met en voor iemand. Het voelt helemaal niet als werk daardoor.”
Voor Margiena is de switch naar de zorg het allemaal waard geweest. “Ik ben zo blij dat ik dit pad bewandeld heb. Het maakt me geen bal uit dat we het daardoor met een paar duizend minder per maand moeten doen.” Ze heeft geen seconde spijt gehad van haar keuze. “Ik had eigenlijk geen twijfels. We moesten alleen nadenken over de praktische kant in ons gezinsleven. Maar dat is ook helemaal goed gekomen.”
De verpleegkundige kan het iedereen aanraden de sprong te wagen. “Ik zeg: doen. Kijk diep in je hart en stel jezelf de vraag: wat wil ik later worden als ik groot ben? Daar moet je voor gaan.”
Nicolette (54) is klusser na carrière in de horeca: 'Ik had het eerder moeten doen'
