Liesbeth Rasker (35) runt een Instagram-café waar elke maandag duizenden vrouwen (en een handvol mannen) elkaar advies geven. Speciaal voor LINDA. licht de kroegbaas een gespreksonderwerp toe.
Deze week in Kroegpraat: ‘Mijn vriend en ik voelen ons allebei snel aangevallen, daardoor ontstaan veel discussies en een nare dynamiek. Tips?’
Het kan soms toch verdomd onhandig geregeld zijn. Ontmoet je een ontzettend leuk persoon, heb je spetterende eerste dates en lijkt alles koek en ei en één en al romantiek, blijkt op een gegeven moment dat je compleet andere communicatiestijlen hebt en dat stijlen ook nog eens flink met elkaar kunnen botsen. Of elkaar zelfs versterken. Ik herken het uit vroegere relaties ook wel, dat het soms gewoon echt leek alsof we een andere taal spraken. Gekmakend.
En je ziet het ook bij anderen soms, dat de manier waarop men met elkaar discussieert of ruzie maakt olie op het vuur is voor de ander. Zéker als je je allebei snel aangevallen voelt is dat natuurlijk vragen om gedoe. Overigens vind ik het al heel wat van de vraagsteller dat ze überhaupt inziet dat ze zich snel aangevallen voelt, dat alleen al is een hele stap. Ik heb daar ook wel een handje van, dan kan ik veel te snel het gevoel hebben dat iemand erop uit is me te dwarsbomen terwijl daar totaal geen sprake van is. ‘Wat doe je nou aangevallen?’ zei iemand op zo’n moment ooit tegen me. Waarop ik terugriep: ‘Maar je valt me ook aan!’ Terwijl die ander op geen enkele manier die intentie had. ‘Nee, ik geef gewoon aan dat ik deze gang van zaken onprettig vind’, was toen het antwoord.
Tja. Het vergt moed om je eigen tekortkomingen in te zien en het is allejezus moeilijk om je eigen patronen te erkennen, herkennen en doorbreken. Zéker als je van iemand houdt die dergelijke patronen aanwakkert en op moment suprême juist lijkt te voeden. Maar het kán wel. Therapie helpt altijd, er de juiste boeken over lezen, en met elkaar in contact blijven tijdens momenten dat het knettert. Dat en dan hier de rest van de adviezen uit de kroeg.
‘Mijn favo steuntje is altijd: je hebt er allebei last van dat je in deze dynamiek terechtkomt. Zie elkaar niet als de vijand, maar zie de dynamiek als gezamenlijke vijand en de triggers als iets naars en ouds en vaak niets persoonlijks (komt vaak voort uit jeugd en eerdere relaties en getriggerd door je geliefde). Probeer hierin vooral uit te zoomen en samen naar dit patroon te kijken en eraan te werken, in plaats van tegen elkaar.’
‘Op een rustig moment ergens op terugpakken. De ander laten vertellen en tegen jezelf blijven herhalen dat hij jou niet afwijst, mar eigenlijk iets laat zien van zichzelf. Heel moeilijk en heat of the moment bijna onmogelijk. Maar op een later moment misschien wel te doen. Niet in de details van het verhaal verstrikt raken, maar naar het grote geheel luisteren, zonder het dus als afwijzing zien wat er gezegd wordt. Bewust blijven van je eigen gevoelens en reacties op het verhaal, maar dat proberen te parkeren. Oefening baart kunst, wij zijn er echt nog niet, maar het gaat steeds beter en soms lukt het me zelfs in the heat of the moment. Soms wil iemand gewoon dat je luistert.’
‘Ja! Ik heb dit ook, in allerlei situaties. Met m’n nieuwe vriend ervaarde ik het ook vrij snel. M’n psycholoog adviseerde mij om, zodra dit gevoel na een opmerking opkomt, even tot 10 te tellen en te bedenken: is het realistisch dat ik me zo voel of is het goedbedoeld advies/ gewoon een opmerking die ik naast me neer kan leggen? Helpt enorm. Heb dit echt getraind en zelden nog discussies hierdoor.’
‘Elke keer benoemen en checken of wat jij denkt te horen ook echt wordt gezegd. Dat is in het begin echt vermoeiend, maar gaandeweg gaan jullie beiden voorvallen herkennen en zal het aangevallen gevoel afnemen en behoeven zaken ook minder uitleg.’
‘Als je je aangevallen voelt over iets, is dat meestal omdat een onderwerp gevoelig ligt. Kwetsbaarheid tonen is een mooie manier om die dynamiek te doorbreken. Spannend, maar levert jullie beiden vast veel op. En stel elkaar veel (open) vragen over de lastige topics. Zoals Covey zei: ‘We luisteren vaak met de intentie om te reageren, niet om te begrijpen.’
‘Check, ervaring. Vreselijk irritant. Bij mij helpt het om dit te herkennen en om maximaal goed voor mezelf te zorgen (slaap/beweging/niet teveel drinken/etc.). Dan kan ik ín zo’n moment makkelijker tot tien tellen in plaats van pissig reageren. Een stopwoord afspreken als 1 van beiden zich zo gedraagt kan ook handig zijn. Dan ga je uit de discussie tot je allebei weer rustig bent. Als je er zelf niet uitkomt, kun je systeemtherapie proberen. Op de site van NVRG (relatie- en gezinstherapeuten) kun je een therapeut zoeken.’
‘Ja. Heb laatst Sorry, schatje van Anne de Jong gelezen. Een boek over hoe je liefdevol en duidelijk kan communiceren binnen een relatie (niet alleen liefdesrelatie maar ook met vrienden/ ouders etc). Je zou denken dat het de zoveelste bagger zelfhulpboek is, maar ik vond het echt een eye opener. Pas nog steeds dagelijks haar tips toe. Groetjes.’
Ouders die (te) veel drinken: 'Het wordt er niet gezelliger op, heb ik ze gezegd'
Liesbeth is schrijver en podcastmaker (van onder meer <em>De Dienst</em> en <em>Dag voor Dag</em>), en sinds een jaar digitale kroegbaas. Ze woont in Amsterdam met haar poes Disco, was in een vorig leven altijd op reis, en als ze later groot is hoopt ze de helft van het jaar op een Italiaanse heuveltop te wonen.
