Viola Boonstoppel is moeder van vier kinderen én drie miskraamkindjes. Het verlies stopt ze in eerste instantie weg, pas jaren later verwerkt ze het goed. Nu helpt ze andere ouders afscheid nemen van hun vroeg verloren kindje.
“Niemand zou alleen door dit moeilijke proces heen moeten gaan”, zegt ze tegen LINDA.
“Vroeger, als je een voldragen baby verloor, was het maar beter als je het niet zag, niet vasthield. Het werd weggehaald en niemand wist wat er daarna mee gebeurde. Nu weten we juist dat het goed is voor het rouwproces als je een baby wél ziet, een naam geeft, en nog een paar dagen met je kindje doorbrengt. Afscheid neemt. Ik denk dat die ontwikkeling verder door zal zetten naar priller verlies in de zwangerschap”, vertelt Viola. “Ongeveer één op de tien zwangerschappen eindigt in een miskraam, een verlies vóór de twintig weken. Dat is niet niks.”
Als je je kind verliest na een zwangerschap van 24 weken of meer, is begraven of cremeren nu volgens de wet verplicht. Maar daarvóór hoeft dat niet, legt Viola uit. “Dus wat doe je dan? Je gaat naar het ziekenhuis, komt terug met je kindje in een bakje… Ouders hebben vaak geen idee wat ze daarmee willen of kunnen doen.”
Rianne Meijer wijdt uit over zwangerschap na twee miskramen: 'Eerst weken waren eng en onzeker'
Ruim een decennia geleden krijgt Viola zelf drie miskramen, rond de negen weken zwangerschap. Het verdriet drukt ze weg. “Ik had al twee gezonde kinderen. Ik wilde dankbaar zijn voor wat ik wel had, niet focussen op wat ik niet had. Ik wilde mijn leven gewoon weer oppakken. Dat lukte.”
Als Viola op haar veertigste een opleiding tot uitvaartbeleider start, blijkt dat het verdriet er toch nog zit. “Tijdens het kennismakingsweekend van de opleiding moesten we praten over ons grootste verdriet. Dat deed ik, voor het eerst na al die jaren. Ik praatte over mijn eigen miskraamverlies.”
Tekening door de oudste dochter van Viola, gemaakt met de miskraamkindjes in gedachten. Tekst loopt door onder de afbeelding.
“Erover praten hielp mij met het verwerken, dat wil ik anderen ook geven. Je verliest je droom, dat is niet zomaar iets. Ik merk ook geen verschil tussen mensen die hun kindje bij bijvoorbeeld 7 weken of 23 weken verliezen. Het verdriet is er, ongeacht de duur van de zwangerschap. En geen enkele vrouw zou eenzaam door dit moeilijke proces heen moeten gaan.”
Met haar bedrijf Gewoon Viola is ze beschikbaar voor miskraamcoaching en hulp bij de organisatie van een afscheid, begrafenis of crematie. Afscheid nemen van een vroeg verloren kindje kan helpen in het rouwproces, zegt ze. “Ik werd bijvoorbeeld ingeschakeld door ouders die er via de NIPT-test achter waren gekomen dat hun kindje niet gezond was. Als ouder moet je dan zélf de keuze maken een zwangerschap al dan niet af te breken. Dat is een enorme beslissing. Toen de ouders het kindje zagen, zagen ze dat het niet gezond was. Ontzettend pijnlijk, maar juist daardoor kwam het besef dat ze het niet anders hadden kunnen doen. Dat vond ik een bijzonder moment.”
Al vanaf zes weken zwangerschap is het mogelijk om de ‘watermethode’ toe te passen, legt Viola uit. “Na de geboorte wordt het prille kindje in een bakje met koud kraanwater gelegd. Het neemt dan dezelfde houding aan als in de baarmoeder en wordt lichter van kleur. De watermethode geeft je de kans goed te bekijken wat je verloren bent. Je kunt het kindje dan ook laten zien aan bijvoorbeeld de grote broer of zus.”
Karen Damen openhartig over miskraam: 'Ik stond daarna 10 jaar K3 te vieren'
Viola had graag gewild dat ze zelf ook bewust afscheid had genomen, al die jaren geleden. “Als ik het over zou kunnen doen, zou ik mijn miskraamkindjes willen bekijken. Willen zien wat er al was, en misschien juist ook wat er allemaal nog niet was. En mijn kindjes in een speciaal gemaakt doosje willen begraven, zodat ik er altijd naar terug kon gaan. Overdoen kan niet meer, en dat hoeft ook niet meer. Ik heb er nu vrede mee.”
Een handgemaakte babyurn voor een vroeg verloren kindje, gemaakt door Urnen met een Ziel. Tekst loopt door onder de afbeelding.
“Nu help ik anderen die te maken krijgen met verlies in de zwangerschap. Afscheid nemen is niet makkelijk, maar het helpt wel om stil te staan bij je verlies, het te delen met anderen. De stap naar een echt uitvaartbedrijf is vaak groot voor ouders die te maken krijgen met miskraamverlies. Dan kan ik helpen.”
De komende jaren wil Viola gaan samenwerken met andere uitvaartbedrijven, huisartsen en verloskundigen om meer bekendheid te geven aan de mogelijkheden om afscheid te nemen van een vroeg verloren kindje. “Cremeren kan, maar ook steeds meer begraafplaatsen hebben een apart veld voor pril geboren kindjes. Een afscheidsceremonie is bovendien een moment om herinneringen te maken waar je ook weer positief op terug kunt kijken. Het wordt hoe dan ook een bijzonder afscheid.”
Jessie Jazz Vuijk leert belangrijke les van miskraam: 'Mag beter voor mezelf zorgen'
