Ken je dat verhaal van die vrouw die niet wist dat ze zwanger was? Gepensioneerd verloskundige Michaela van Caspel sprak zestien vrouwen die dit meemaakten en schreef er het boek ‘Donderslag bij heldere hemel’ over.
Van Caspel weet dat het écht kan: bevallen zonder dat je weet dat je zwanger bent.
Ze weet waar ze het over heeft, want ze maakte het van zeer dichtbij mee. Het overkwam namelijk haar dochter op achttienjarige leeftijd. “Mijn dochter woonde gewoon thuis en ik heb haar elke dag gezien en niets gemerkt”, blikt ze terug.
“Ze gebruikte anticonceptie, had bloedverlies en was nauwelijks aangekomen. Hooguit een klein beetje vet rondom haar heupen, waardoor we dachten dat ze iets te veel had gesnoept.”
Van Caspel vertelt dat haar dochter haar normale kleding droeg en dat niets erop wees dat ze zwanger was en dat ze dus zelf oma zou worden op haar 43ste. Ze herinnert zich dat haar dochter enorme buikpijn had en dat niets hielp. Bij de dokter, die niet wist waar de buikpijn vandaan kwam, hielp Van Caspel haar dochter aankleden.
“Toen maakte ze zo’n heel specifiek geluid dat ik als verloskundige herkende van vrouwen die moeten persen. Een soort harde, persende kreun. Pas toen viel het kwartje en bleek ze aan het bevallen te zijn. Ik weet zeker dat mijn dochter niets doorhad. Ik zag het aan haar gezicht, aan haar lijf. Een echo bevestigde de zwangerschap en binnen een half uur was mijn kleinzoon geboren”, vertelt ze.
De kersverse oma was niet gelijk blij, maar haar dochter koesterde haar zoon zodra ze hem zag. “Ik schaam mij nu, maar ik was zo overdonderd door wat er hier gebeurde. We gingen direct in een overlevingsmodus. Inmiddels is alles goed en zijn we ontzettend gelukkig.”
Tijdens haar carrière als verloskundige maakte ze vaker mee dat vrouwen niet wisten dat ze een baby kregen. “Er zijn geen cijfers beschikbaar van hoe vaak dit gebeurt, maar ik denk dat er een vertekend beeld is.” Dat komt volgens haar mede doordat vrouwen er niet graag voor uitkomen omdat ze al gauw beschimpt worden.
Wat Van Caspel vooral in de verhalen van de vrouwen opviel, is dat ze allemaal te maken krijgen met onbegrip, ongeloof en vooroordelen. Niet alleen van de mensen uit hun directe omgeving, maar ook van medisch personeel. “Ze krijgen echt hard en grof commentaar over zich heen.”
“‘Het zou mij niet overkomen’, ‘Je liegt, want je voelt het echt wel als je zwanger bent’ of ‘Je weet toch dat je zwanger wordt van sex’. Iedereen heeft een mening en deze vrouwen worden bijna nooit geloofd.” En dat laatste, dat frustreert Van Caspel al jaren.
“Ik had zoveel redenen waarom dit boek er echt moest komen”, zegt ze gepassioneerd. “Mijn streven is met mijn boek te kunnen bijdragen aan het verminderen van vooroordelen die leken – én hulpverleners – nog altijd hebben op dit gebied.”
Ze geeft een paar voorbeelden van wat er zoal gezegd wordt. “Dat je niet weet dat je zwanger bent, dat zou alleen alleen dikke, domme vrouwen uit sociaal zwakkere milieus overkomen die bovendien geen anticonceptie gebruiken… dat is gewoon niet zo. Dat blijkt maar weer uit de vrouwen die ik heb gesproken.”
“Wat ik heb geleerd door het optekenen van deze verhalen, is dat het iedereen kan overkomen. Ongeacht leeftijd, lichaamsbouw, sociaal milieu en of het je eerste of vierde kind is.”
“De vrouwen die ik heb gesproken hadden geen signalen dat ze zwanger waren. Ze hadden géén dikke buik en bleven bloed verliezen, wat ze aanzagen voor menstruatie. Sommigen hadden wel buikklachten maar die werden – zélfs door medici – toegeschreven aan andere aandoeningen, zoals een spastische darm of chronische blaasontsteking.”
Kortom: pas kort voor of tijdens de bevalling begrepen ze dat ze zwanger waren en alleen maar omdat ze gruwelijke pijn hadden die ze niet konden verklaren.”
“Ik heb gynaecologen en verloskundigen in het ziekenhuis dingen horen zeggen… ‘O, daar heb je er weer zo één met weeën die niet wist dat ze zwanger was. Tuurlijk, jij wist niet dat je zwanger was. Als ik naar je kijk, dan zie ik het gelijk’. Dat soort uitspraken. Ook daarom moest dit boek er komen. Ik wil een lans breken voor deze vrouwen die het al moeilijk genoeg hebben omdat hun hele wereld in één keer op z’n kop staat.”
Door het schrijven van het boek weet Van Caspel waar behoefte aan is. “Liefdevolle ondersteuning en het uitspreken van de woorden ‘Ik geloof jou’. Dat kan zoveel steun geven. Ik heb dat teruggehoord van vrouwen die dit ondergingen. Een klein gebaar van begrip kan echt het verschil maken”, besluit ze.
Het boek Donderslag bij heldere hemel is afgelopen week verschenen. Binnenkort zijn twee verkorte ervaringsverhalen uit het boek te lezen op LINDA.nl.
Lois kreeg corona tijdens haar zwangerschap: 'Ze vroegen wat ze moesten doen met de baby'
