Trudi (60) heeft twee thuiswonende dochters (26) en (22) en een zoon (36). Haar drie andere dochters wonen op zichzelf. “Daar wordt onze band ook veel leuker van.”
Steeds meer jongvolwassenen blijven bij hun ouders wonen. Begin dit jaar woonde 46 procent van de jongvolwassenen tussen de 18 en 30 jaar nog thuis, meldt het CBS.
Sharon woont al 1,5 jaar met drie kinderen op zolder van ouders: 'Het gaat niet meer'
Trudi is achttien jaar als ze haar eerste kind krijgt. Inmiddels is ze meer dan veertig jaar verder, en wonen er nog steeds drie van haar zes kinderen thuis. Gezellig, al die jonge mensen over de vloer. Maar binnen het gezin brengt het ook spanning met zich mee.
“Hoe goed je het ook met elkaar hebt: je gaat je aan elkaar ergeren. Mijn dochter aan de manier waarop haar broer eet, of wij aan de kinderen die na een drukke week het liefst de hele dag op de bank willen liggen.” Ook de taken in het huishouden zorgen voor strijd, maar de hoop dat dat verbetert heeft Trudi allang opgegeven. “Ik heb het geprobeerd hoor; dan liep ik te mopperen dat het leuk zou zijn als ze wat meer zouden doen. Maar ze voelen zich er niet verantwoordelijk voor: het is hun huis niet.”
Als één van haar dochters wel haar eigen was wil doen, neemt Trudi dit liever van haar over. “Om energie te besparen is het beter om alles bij elkaar te doen.”
Bambi (23) woont noodgedwongen in haar auto: 'Eerst sliep ik in steegjes'
De spanning die ze soms in huis voelt, zal er volgens Trudi niet meer zijn wanneer iedereen op zichzelf woont. Haar oudste dochter (42) ging op haar 21e het huis al uit. “Op dat moment was mijn jongste kind nog maar één jaar oud. Maar zo raar vond ik dat destijds niet: ze had al een aantal jaar verkering en kon samen met haar partner een huis kopen. Bovendien is de band tussen ons nu veel leuker geworden.”
Want zorgen maken en verzorgen, blijf je volgens Trudi altijd doen met kinderen in huis. “Ik heb altijd voor mijn gezin klaargestaan, maar vind het ook leuk om nú bij de kinderen op visite te komen. Dat zij jou vragen om te komen eten, en dat wij dan eens verzorgd worden. Ik ben oma van zeven kleinkinderen. Dat is een heel andere beleving: je wordt meer een toeschouwer.”
Bovendien gaat alles zo makkelijk wanneer het hele huis ‘leeg’ is. “Dan eten mijn man en ik de kliekjes van de dag ervoor. Of kan ik mijn eigen serie kijken, zonder dat deze wordt onderbroken omdat er iemand thuiskomt die zijn of haar verhaal wil doen. Begrijp me niet verkeerd: natuurlijk wil ik dat verhaal graag horen. Maar je houdt je toch een beetje in als je met meerdere volwassenen in één huis woont.”
Ingrid (26) woont in een tent: 'Ik moet 's ochtends grote spinnen wegjagen'
Het is een fijn idee om geen kinderen meer in huis te hebben. Maar de tijden zijn in de afgelopen twintig jaar wél veranderd. “Mijn dochter van 26 kan heel goed sparen en heeft al eens geïnformeerd naar een hypotheek. Maar voor het bedrag dat ze als alleenstaande kan lenen, krijgt ze nog niet eens een garagebox. Mijn dochter van 22 studeert nog en voelt de noodzaak om uit huis te gaan nog niet.”
Bovendien zal Trudi’s zoon misschien nooit op zichzelf gaan wonen. “Hij is geboren met een beperking en doet het hartstikke goed, maar is hierdoor wel voor de helft afgekeurd. Van zijn Wajong-uitkering kan hij niet leven. En zodra hij wat meer gaat verdienen, wordt hij gekort op zijn uitkering. Dat is soms heel krom: iedere ouder is pas gerust wanneer de kinderen hun eigen weg hebben gevonden. Op welke manier dan ook.”
“Ik word er helemaal depressief van: je hebt zo veel geld nodig om alleen te kunnen wonen. En dan is er ook gewoon nog heel weinig aanbod. Maar ik denk ook dat de standaard hoger ligt dan bij ons vroeger. Het is al snel te klein, ‘of heeft geen tuin’. Toen wij ons eerste huis kregen, trokken we er direct in. Aan de inrichting was nog niks gedaan, en er moest nodig geklust worden. We waren allang blij dat we iets voor onszelf hadden.”
Teunisse woont sinds haar scheiding in een camperbusje: 'Ik hoef al die luxe niet'
Hoe het zal zijn om het huis uiteindelijk wél voor zichzelf te hebben? Trudi zou het niet meer weten. “Dat zal in het begin ook wel even moeilijk zijn. Maar zolang de kinderen nog thuis wonen, blijf ik in de zorgende rol. Dat vragen ze niet van mij, dat gaat vanzelf. Komen ze ’s nachts na een feestje niet thuis, dan krijg ik toch nog graag een berichtje.”
“Maar andersom geldt het natuurlijk ook: ik hoef niet elke week een vreemde gozer op de overloop te treffen. Dus ik denk dat zij zich – wat daten treft – ook inhouden. Je gaat je scharrel natuurlijk niet meteen voorstellen aan zijn of haar schoonouders.”
Trudi hoopt het nog eens te beleven, om weer ‘lekker met z’n tweeën’ te zijn. “Ik heb weleens gekscherend gezegd dat ik mijn mantelzorgers al in huis heb wonen.”
Dat Trudi niet de enige is met thuiswonende jongeren ziet het Centraal Bureau voor Statistiek terug in de cijfers. Twintig jaar geleden woonde nog zo’n 39 procent van de jongeren tussen de 18 en 30 jaar bij hun ouders. Volgens het CBS komt dit vooral door de invoering van het leenstelsel in 2015, waardoor minder studenten op kamers gingen.
Jongeren van begin twintig wonen het vaakst bij hun ouders: bijna zes op de tien heeft geen eigen kamer of woning. In 2003 was dit nog zo’n vijf op de tien. Maar er zijn ook steeds meer bijna-dertigers die geen eigen woning kunnen vinden. Bijna 15 procent van de 27- tot 30-jarigen woont nog bij hun ouders, terwijl dit in 2003 nog zo’n 11 procent was.
Volgens het CBS is de groei, die vooral na 2015 begon, grotendeels te wijten aan de invoering van het leenstelsel dat jaar. Het wegvallen van de basisbeurs zorgde ervoor dat vooral veel hbo- en wo-studenten ervoor kozen niet op kamers te gaan. De basisbeurs is dit jaar opnieuw ingevoerd.
Charlotte (26) ziet door gebrek aan woning haar kinderen al 13 maanden niet
Dit artikel is eerder verschenen op 31 oktober 2023.
