Sylvia Bakker-Kempen bevalt razendsnel van haar dochter. Zo’n vijftig minuten na de eerste wee komt het meisje ter wereld. Een paar dagen later past ze de spijkerbroeken weer die ze voor haar zwangerschap droeg.
In de rubriek Werpsterren deelt een moeder sterren uit voor haar zwangerschap, bevalling en kraamweek. 1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
“Ik vond het alle twee de keren fantastisch om zwanger te zijn”, vertelt Sylvia. “Ik was gelukkig, liep te stralen en had geen lichamelijke beperkingen. De eerste acht maanden golfde ik zelfs nog.” Volgens Sylvia klinkt het als een sprookje. “Maar dat komt ergens vandaan. In mijn tienertijd had ik anorexia, dus ik was allang blij dat ik zwanger kon worden. Ik was suïcidaal geweest en was eruit geklommen. De zwangerschappen waren mij – hoewel ik mijn lichaam een periode had verwaarloosd – gegund en gegeven.”
Sandra werd na 30 weken overvallen door de bevalling: 'Wist niet wat me overkwam'
De bevalling van haar dochter gaat razendsnel. “Ik was een film aan het kijken en merkte dat er iets gebeurde in mijn lichaam. Ik belde vrij nonchalant het ziekenhuis. Toen ik in het ziekenhuis aankwam, beek dat ik al negen centimeter ontsluiting had. Ik kon meteen gaan persen en beviel zo’n vijftig minuten na de eerste wee van mijn dochter. Mijn man was erbij en had zoiets van: wat doe ik hier eigenlijk? Hij moest mij steunen, maar de bevalling ging snel en zonder moeite.”
Tekst gaat verder onder de foto.
Last van pijn of angst heeft ze nauwelijks. “Ik heb een jaar haptonomie gehad om van mijn anorexia af te komen. Dat was tien jaar eerder, maar ik heb daardoor goed leren voelen. Mijn intuïtie was heel sterk. Je hoort vaak horrorverhalen, maar ik denk dat veel mensen van zichzelf vervreemd zijn, bang zijn voor hun eigen lichaam. Ik bagatelliseer de horrorverhalen niet, maar ik kon goed loslaten.”
Isabelle werd overvallen door een stortbevalling: 'Ik had een totaalruptuur'
Ook de kraamweek is er één om over naar huis te schrijven. “De kraamverzorgster kon steevast eerder naar huis. Ik kreeg hulp van onze Russische oma, maar was ook fit. Alleen de naweeën door mijn snelle bevalling waren vervelend, maar ook dat was niet schokkend. Binnen een paar dagen paste ik weer in mijn spijkerbroek. Mijn man had een zaak, dus die had geen bevallingsverlof. Hij was hooguit een paar uur extra thuis om aangifte te doen. Bovendien had ik ook een ander kind thuis zitten dat aandacht en verzorging nodig had. Het ging gewoon allemaal door.”
Hoe ze op deze periode terugkijkt? “Het was een fijne periode. Destijds zei iedereen: ‘Je moet ervan genieten’. Dat is écht zo. Op het moment zelf denk je dat het eeuwig duurt, maar het is inmiddels alweer meer dan twintig jaar geleden. Het is een heel bijzondere periode geweest. Soms hoor je dat vrouwen zeven of acht kinderen krijgen, omdat ze bevallen zo leuk vinden en dol zijn op kinderen. Dat snap ik wel.” Met haar nageslacht gaat het goed. “Misschien word ik binnen nu en vijf jaar wel oma.”
Heb jij ook een bijzonder bevallingsverhaal? Mail je naam en verhaal in een paar zinnen naar lezer@linda.nl onder vermelding van ‘Werpsterren’ en wie weet lees je straks jouw verhaal terug op LINDA.nl.
Liselore's baby had een deuk in haar hoofd: 'Heb haar drie maanden dag en nacht op mijn buik gedragen'
