Lisa-Marie* (23) werkt drie jaar full time als stewardess, wanneer ze – vanwege de coronacrisis – haar vaste baan verliest. Inmiddels is ze begonnen aan de opleiding tot centralist op het Operationeel Centrum van Politie Eenheid Amsterdam.
En die opleiding, daar zit ze nu middenin.
In de zomer van 2017 start Lisa-Marie als stewardess. Een tijdelijke baan, want ze doet een tussenjaar. “Een jaartje vliegen en dan weer studeren. Maar dat laatste is er niet meer van gekomen. Nooit in routine werken, altijd met andere mensen, geen dag hetzelfde: ik vond het werk meer dan leuk.”
Dus werkt ze al op jonge leeftijd fulltime. “Door deze baan – in je eentje de wereld over – word je snel zelfstandig. Na drie jaar was het tijd voor een overstap. Ik had mijn contract getekend bij een andere luchtvaartmaatschappij, en mijn ontslag ingediend. Maar twee weken voor de start belden ze af: door corona. Dus ging ik van een vast contract, naar helemaal niks.”
Opeens thuis, zonder werk: dat is toch een grote shock. “Als je drie jaar lang in één bepaald wereldje hebt gezeten en dat – zonder dat je daar zelf invloed op hebt gehad – komt stil te staan. Het voelt wel even alsof de grond onder je voeten verdwijnt.”
Na een halfjaar ‘zichzelf herontdekken’, stuit Lisa-Marie op een vacature als centralist op de meldkamer van de politie. “Daar is wel even wat tijd overheen gegaan. Mijn partner zit bij de politie en mijn moeder werkte er toen ik nog een kind was. Ik vond het altijd erg interessant, maar wilde niet het ‘vechtwerk’ op straat doen.”
“Dat schrikte mij af. Toen mijn moeder zwanger werd van mijn zusje, zei ze: ‘Ik weet niet of ik nog wel de straat op wil, met nog een klein meisje. En dat is mij altijd wel bijgebleven. Daarnaast maakt mijn partner ook heftige situaties mee, waar ik naar mijn idee toch iets sneller voor terugdeins.”
Tot voor kort konden enkel politieagenten reageren op dit soort vacatures, maar sinds een jaar of twee zijn ze ook geopend voor burgers. “Je zit midden in de situatie en krijgt alle spanningen mee, maar staat niet direct in de frontlinie van ‘vechten of aanhouden’. Waarom had ik dit niet eerder gezien?”
Van hakken naar werkschoenen: twee totaal verschillende werelden. “En toch lijkt het ergens ook weer op elkaar. In beide gevallen moet je mensen helpen. Of je nu iemand moet helpen door het brengen van een kop koffie met extra suiker, of dat je iemand bijstaat tijdens een angstige situatie.”
“In december heb ik mogen meedraaien tijdens een noodhulpdienst en ging ik een nacht mee op de auto. Bij een tankstation werd overlast gemeld. De twee collega’s liepen erop af, ik bleef bij de auto. Een meisje zag er aangedaan uit. Ze keek naar mij op een bepaalde manier en ik keek glimlachend terug: ‘het komt wel goed’. Die blik die we toen uitwisselden was heel bijzonder. Ze stapte in de auto, reed voorbij en deed het raampje open: ‘Nou, doei!’ Een moment dat mij altijd is bijgebleven.”
Lisa-Marie zit nog midden in haar opleiding tot centralist. “Je begint met vier weken ‘blauwverven’. Hoe werkt de organisatie, wat doet welke tak. We zijn onder andere bij de hondengeleiders gaan kijken, hebben presentaties gevolgd van onderhandelaars.”
Daarna volgt de intake, drie weken lang theorie en zes weken lang simulatietraining. “Daar zit ik momenteel in. Hoe doe je 112-meldingen, oefenen met acteurs. Je loopt nog een paar weken mee op de echte meldkamer en wordt gekoppeld aan een coach. Na het examen mag je zelfstandig werken, wat aannames betreft.”
Bij een aanname neem je de 112-meldingen op, bij de uitgifte schat je de situatie in en stuur je de collega’s op straat aan. “Dat is iets pittiger. Vijf weken theorie, een maand mee op de auto en daarna een paar maanden stagelopen op de uitgifte, gevolgd door weer een examen. In het begin miste ik het vliegen heel erg. Ik ben niet vrijwillig weggegaan, en het zal altijd speciaal blijven. Maar zonder corona had ik waarschijnlijk nu niet bij de politie gezeten, en dan had ik niet geweten dat dit werk heel goed bij mij past.”
*De achternaam van de geïnterviewde is bij de redactie bekend.
Van tandartsassistent naar wegenwacht: Josien Schut is one of the guys
