Via via

Na een eindeloze reeks dates via Happn, Tinder en The Inner Circle werd ik door mijn vriendin gekoppeld aan een vriend van haar vriend. Leuk, dacht ik: leuke vriendinnen hebben leuke vriendjes, die hebben vast leuke vrienden.

Achterin het café met zijn rugzak nog om

We spraken af in een cafeetje in Amsterdam. In een hoekje achterin zag ik hem zitten: met kromme rug en zijn rugzak nog om. Heel anders dan op de foto die mijn vriendin me had laten zien. Maar vooruit, daar ging ik. Om het gesprek op gang te krijgen, vroeg ik naar z’n werk. Het bleek een moeizaam verhaal, waarin hij afwisselend een baan had en daar vervolgens weer maandenlang van moest ‘bijkomen’. Maar het tij was gekeerd, want sinds een paar weken had hij zijn passie gevonden…

Kijk, dit ben ik

Inmiddels zat ik op het puntje van mijn stoel. Toen kwam het: “Ik ben begonnen als fietskoerier bij PostNL.” Hij haalde zijn telefoon uit zijn rugzak en liet me een ogenschijnlijk eindeloze slideshow zien. “Kijk, dit ben ik en dít is mijn fiets. Ik hou gewoon ontzettend van fietsen.”

‘Roken?!’

Ik ben een roker, maar op zo’n eerste date hou ik mezelf meestal in. Maar na anderhalf uur praten over zijn grote passie, brak ik: “Even een sigaretje hoor, loop je mee naar buiten?” Geschrokken zei hij: “Rook je?! Dat is echt niet goed voor je hoor”. Ik besloot de handdoek in de ring te gooien, dronk mijn biertje op en vroeg de rekening. De barman zette het pinapparaat voor ons neer en mijn date gaf geen kik. Sterker nog: hij stond op en liep vast naar de uitgang. Terwijl ik mijn pinpas op het pinapparaat legde vroeg de barman me zo nog even terug te komen.

Toch een gesponsord biertje

Buiten nam ik afscheid van mijn date: – “Doeg, ja doeg” – en liep meteen terug de kroeg in. De barman lag in een deuk. Hij had de hele fietsmonoloog gehoord en vond het zó sneu voor me, dat ik een biertje van hem kreeg. Na die avond heb ik nog twee appjes van mijn date ontvangen. Ik heb nooit meer iets van me laten horen.