Steeds meer proefdieren krijgen een tweede kans als huisdier. Als ‘gastouder’ heeft Simone Groeneveld (45) al negen à tien Beagles opgevangen voordat ze naar hun definitieve adoptiegezin vertrokken.
De honden die bij haar terechtkomen kennen de buitenwereld niet. “Alles is nieuw, en dat is behoorlijk spannend voor ze”, zegt Simone tegen LINDA.
Tijdens het interview drentelt Simones huidige ‘pleegkind’ om haar heen: een pup van tien weken. In haar huishouden van twee pubers, twee honden en twee katten vangt ze al zo’n vijf jaar ex-proefdieren op. Altijd zijn dat Beagles: intelligente en zachtmoedige jachthondjes die vanwege hun karakter en formaat oververtegenwoordigd zijn in laboratoria. Ook in Nederland worden jaarlijks duizenden dierproeven uitgevoerd.
Voorheen werden voormalig proefdieren na hun ‘werkzaamheden’ altijd geëuthanaseerd. Ongeveer 23 jaar geleden begon de Stichting hulp en herplaatsing huisdieren (Shhh) als experiment met het herplaatsen van deze dieren. Inmiddels hebben ze als enige organisatie in Nederland zo’n 1.500 honden en ongeveer 250 katten weten te herplaatsen bij particulieren. Soms komen er ook fretten en andere kleine (knaag)dieren op hun pad.
Wanneer de honden geen proeven meer hoeven te ondergaan, plaatst de stichting ze eerst bij gastgezinnen. ‘Wij sluiten een overeenkomst met de labs dat we geen informatie geven over de exacte herkomst van de dieren en de proeven die ermee zijn gedaan’, laat secretaris-penningmeester Ed Pols weten. ‘Aan de andere kant krijgen wij van de laboratoria de garantie dat ze uitsluitend gezonde dieren uitplaatsen.’ De honden hebben dan ook geen ernstige trauma’s, maar moeten wél aan een nieuwe wereld wennen.
Jennifer traint onbegrepen honden: 'Door te straffen vererger je de problemen'
Vijf jaar geleden reageert Simone Groeneveld op een Facebook-oproep voor gastgezinnen die ‘laboratoriumhondjes’ willen opvangen. Een ‘logische’ zet voor Simone, want toen ze jonger was, zette ze zich al in tegen het gebruik van proefdieren. Ook heeft ze eerder voor een andere stichting honden uit het buitenland opgevangen. “Ik wist niet dat proefdieren tegenwoordig geadopteerd kunnen worden, en vond dat meteen een mooie verandering.”
Natuurlijk kan niet zomaar iedereen een ex-proefdier in huis nemen, benadrukt Simone. De stichting controleert eerst of haar huis een goede omgeving is voor een laboratoriumhond. “Ook willen ze weten hoe je met honden omgaat, omdat je deze dieren niet te autoritair kunt opvoeden”, legt ze uit. “Omdat ze voor alles bang zijn, moet je – in een notendop – een beetje lief voor ze zijn. We werken met het concept ‘dwangvrij opvoeden’, waarbij je de negatieve gedragingen niet straft en alleen de positieve beloont.”
Wanneer Simone een jonge pup in huis krijgt, zijn dat vaak de ‘gemakkelijke’ gevallen. Ze hebben minder meegemaakt en leren sneller. “Zo kreeg ik een keer een heel klein, verlegen mannetje van twaalf weken in huis. Toen hij binnenkwam, verschool hij zich met zijn grote oren achter de bank en durfde zich niet te verroeren. Een week later huppelde hij al vrolijk door het huis.”
Wanneer de Beagles wat ouder zijn, is de uitdaging groter. Zo zijn ze vaak niet zindelijk en is het in het algemeen ingewikkelder om ‘ongewenst gedrag’ af te leren. Zo had Simone hiervoor een ‘oudere dame’ van negen in huis. “Ze is hier bijna een jaar geweest en was voor bijna alles bang: voor een boom en dingen die ik totaal niet verwacht had. Jarenlang heeft ze in een hokje gezeten en niets gezien: je moest haar stapje voor stapje laten wennen. ”
Het is daarom ook moeilijker om een adoptiegezin voor de oudere honden te vinden, weet Simone. “Een ongecompliceerde, schattige pup is meestal binnen een paar weken weg, maar de ouderen blijven lang op de website staan. Ook omdat mensen denken dat de dieren te getraumatiseerd zijn of allerlei ziektes aan de proeven hebben overgehouden. Dat is natuurlijk niet zo – ze zijn alleen bang, en moeten de wereld nog helemaal leren kennen.”
Zelf heeft Simone geen ernstige problematiek meegemaakt, maar wel ingewikkelde situaties. “Het is niet altijd rozengeur en maneschijn. Als een hond van negen de hele tijd alles onder plast – de kamer, de auto – dan word je daar wel gek van. Je kunt zo’n zware hond niet even optillen en ergens anders neerzetten.”
Tweede kat in huis? Zo introduceer je 'm (zonder ruzie) volgens de deskundige
De stichting heeft een gedragstherapeut die gast- en adoptiegezinnen waar nodig ondersteunt. Maar iedereen die overweegt dit te gaan doen, moet wel voldoende geduld én tijd hebben, benadrukt Simone. Tegelijkertijd krijg je er volgens haar een hoop mooie momenten voor terug. “Ik weet nog dat die bange hond voor het eerst achter mij ging staan en niet wegrende toen ze angstig was. Dan zie je dat je écht iets bijzonders voor zo’n hond doet.”
Simone mist de Beagles meestal niet wanneer ze vertrekken. “Ook omdat ik weet dat ze goed terechtkomen – daar is de stichting heel zorgvuldig in.” Het vertrek van de oudere hond van negen vond ze wel pittig, al woont zij nu lekker aan het strand. “Ze was zo lief, en we waren echt vriendinnen geworden. Maar vooral mijn eigen honden vonden het lastig. Ze hebben haar nog weken gezocht, want ze was echt onderdeel geworden van ons gezin.”
Hieronder een foto van Meys, de oudere Beagle die Simone in huis had.
Dit artikel is eerder gepubliceerd in april 2022.
Hulphond verandert leven van veteranen met PTSS: 'Zonder Bieke was ik er niet meer'
