Maar we lezen hier het tegendeel.

Lees ook
Katelijnes dateleed: ‘Hij zei dat ik hakken moest dragen omdat zijn ex die ook droeg’

Een man van de klok

‘Het was klokslag 14:00 uur en ik hoorde buiten een auto toeteren. Zo, een man van de klok, dacht ik nog. Ik stapte de auto in en we begroetten elkaar met drie zoenen. Onderweg naar het terras – in de auto met wat ongemakkelijke gesprekken – kreeg ik de eerste schrik van de dag. Er lag een hond op de weg, alleen remde hij niet af want hij zag de hond blijkbaar niet. Ik gilde en schreeuwde dat hij moest stoppen. Tot zijn schrik – en nee niet alleen van mijn geschreeuw – zag hij de hond en kon hij op het laatste moment remmen. Ik – zo ongeveer gestikt door de gordel – wist van schrik even niet wat ik moest zeggen. Hij stapte uit de auto en trok de hond – die rustig bleef liggen – van de weg af. Wauw, het kon niet beter beginnen.’

Mijn ex

‘Nog maar net bijgekomen van de schrik kwamen we aan op het terras, en het was vreselijk druk. We zagen letterlijk nog één tafeltje vrij, dus haastten ons erheen. We gingen zitten en nog voordat we besteld hadden, hoorde ik gelach aan het tafeltje naast ons. Nieuwsgierige ik keek naast mij en kreeg de – jawel – tweede schrik van de avond: uitgerekend mijn ex en al zijn vrienden zaten aan de tafel naast ons. Natuurlijk konden de vrienden van mijn ex het niet laten om mijn naam te roepen, ik kon wel door de grond zakken.’

Ik wilde wegrennen

‘Ik voelde me ongemakkelijk omdat hij zich geen houding wist te geven. Nadat hij tien keer had geplast en voor de elfde keer ging, besloot ik mijn vriendinnen een appje te sturen over deze bijzondere avond. Ik vertelde mijn vriendinnen dat ik me ongemakkelijk voelde en dat ik het probeerde af te kappen. Na het versturen van het appje kreeg ik de derde schrik van mijn leven. Ik stuurde het appje per ongeluk naar hem in plaats van mijn vriendinnen én hij was ook nog eens online op WhatsApp. Ik zag hem – terwijl hij nog op het toilet zat – typen, en het enige wat ik wilde was wegrennen. Ik kreeg een appje terug met: ‘geeft niet’ en een lieve smiley.’

Daar kwam hij

‘Met mijn hart in mijn keel hoorde ik hem aan komen lopen. Hij ging weer zitten en lachte lief naar me. Ik weet nog dat ik me afvroeg waarom hij niet boos of enigszins teleurgesteld was. Hij deed alsof er niks gebeurd was, ik vond het maar bijzonder. Na de drankjes betaald te hebben vroeg hij me – tot mijn verbazing – of ik meeging een boswandeling maken. Ik had hier eigenlijk geen zin in maar had medelijden met hem na mijn lullige appje, dus zei ja.’

Man up, please

‘Hij zei dat hij even langs zijn huis wilde om zijn hond op te halen, het enige wat ik dacht was: ik ga mij zeker niet voorstellen aan zijn ouders. We waren bij zijn huis en ik zei dat ik wel bleef wachten in de auto en dat vond hij prima. Hij kwam aanlopen met zijn hond en zette zijn hond achter in de auto. Ik keek achterom en zag dat hij – met veel liefde – zijn hond de gordel omdeed. Bij aankomst op de parkeerplaats in het bos pakte hij achter uit zijn auto een kleedje en legde het neer zodat zijn hond netjes kon uitstappen. Inderdaad. Wauw. Bij elk takje wat tijdens het lopen tegen mij aankwam vroeg hij me of het wel ging en of ik geen pijn had. Ik dacht: man up, please.’

Vrijdag de dertiende?

‘Ik kon het niet slechter treffen, althans, dat dacht ik. Was het vrijdag de dertiende, lag het aan mij of was hij zo ellendig? Eindelijk bracht hij me thuis. Ik stapte uit de auto waarna hij tot mijn verbazing ook uitstapte, mét zijn hond. Hij liep mee naar binnen alsof hij dagelijks bij me thuis kwam en ging buiten bij mijn ouders zitten, waar zelfs mijn ouders tot de dag van vandaag nog steeds verbaasd over zijn. Mijn vader bood hem een biertje aan, wat na afloop overdatum bleek te zijn (haha). Na verschillende hints ging hij eindelijk weg en ik liep even met hem mee. Hij stopte bij de voordeur en bleef net zolang in de deuropening staan tot hij een kus kreeg. Na hem een kus gegeven te hebben ging hij eindelijk weg, en je raadt het al: ik heb hem – na al zijn appjes – nooit weer gezien.’

Ook ooit zo’n rampzalige date beleefd? Beschrijf in 400 woorden (mét je leeftijd) die ene dramatische afspraak, waardoor je dacht: that’s it, laat dat hele daten maar zitten als het zo moet. Mail je verhaal naar rubrieken@lindanieuws.nl.

Channing Tatum weet in ieder geval wél hoe het moet. Bekijk het – én meer video’s en originele LINDA.tv-programma’s – op LINDA.tv.