Seksuele intimidatie online

“En dan heb ik het niet alleen over seksuele intimidatie. Als mensen het politiek gezien niet met me eens waren, noemden ze me een ‘aandachtshoer’. Sommigen maakten screenshots van foto’s die ik postte, gingen met Photoshop aan de slag en maakten er afbeeldingen van met rare seksscènes, orgies, op de achtergrond. Ook was er een groepje haters dat een parodie-account maakte onder mijn naam.”

Meer dan eens kreeg Peereboom een foto van een piemel, een zogenaamde dickpic, in haar inbox. “Ik heb een keer getweet dat ik blij was dat ik niet heel veel dickpics ontving. Dat had ik niet beter niet kunnen doen. Sommigen interpreteerden dat als een uitnodiging.”

Lees ook
Peter Pannekoek over seksuele intimidatie: ‘Geen urgent probleem omdat mannen het niet meemaken’

Bedreigend

Of het veel impact op haar heeft? “Ik wil die mensen geen invloed geven op mijn humeur of mijn gevoel van veiligheid. Maar ik kan niet zeggen dat het gemakkelijk is om dat te voorkomen. Het voelt bedreigend. Er is eens gedreigd dat er een exposevideo van mij op YouTube zou komen. Geen idee wat ze wilden bekendmaken en het is er ook nooit van gekomen. Maar dat dreigen is naar. Het maakt me niet zo zeer bang, maar wel onrustig.”

Esmaralda de Haan is ambulant hulpverlener bij Qpido, een organisatie waar jongeren, ouders en professionals terecht kunnen met vragen over seksueel gezond opgroeien. Zij herkent het verhaal van Peereboom. “Ik spreek veel jongeren met dergelijke ervaringen. Daarnaast hebben veel jonge vrouwen weleens vrijwillig een naaktfoto gestuurd en worden daar vervolgens mee gechanteerd. De impact daarvan is heel groot. Slachtoffers durven hier niet over te praten, schamen zich en worden bang. Dat leidt er dan weer toe dat ze regelmatig toegeven aan de chantage: dan betalen ze, verrichten ze seksuele handelingen of sturen ze meer naaktfoto’s om te voorkomen dat de foto’s gepubliceerd worden op het internet. Wij zeggen altijd: zwicht nooit voor chantage.”

Lees ook
Dit meisje tekent dickpics uit haar dm’s na en stuurt ze dan terug

Confrontatie

Een keer besloot Peereboom het gesprek aan te gaan met een man die haar een foto van zijn penis stuurde. “Hij had blijkbaar een keer ‘hoi’ naar mij gestuurd en daar had ik niet op gereageerd. Op deze manier probeerde hij mijn aandacht te trekken. Ik vroeg hem of hij besefte dat dit onder seksuele intimidatie valt en dat dat strafbaar is. Daar draaide hij omheen. Hij zei dergelijke foto’s ook op zijn tijdlijn te posten en dat zijn volgers het prima vinden. Dat ik hier niet om gevraagd had en het onprettig vond, drong niet tot hem door.”

“Ik probeer in dit soort gevallen de confrontatie aan te gaan, maar dat is moeilijk”, legt Peereboom uit. “Mijn geduld begint op te raken. Je kunt tegenwoordig geen foto meer posten, zonder dat het rare opmerkingen oplevert. Laatst deelde ik een foto waarin ik liet zien hoe lang mijn haar is geworden. Kreeg ik de reactie: ‘Ik vind je kontje lekkerder.’ Het is niet heel erg en ik ben niet van slag, maar ik vind het heftig dat dit zo normaal is geworden. Als je een foto deelt waarop een decolleté te zien is, dan vraag je zogenaamd om piemels in je inbox. En er zijn helaas heel veel mensen, ook vrouwen, die dat gedachtegoed ondersteunen. Mensen leggen de schuld van seksuele intimidatie vaak bij het slachtoffer, maar de verzender is fout. En ik laat me geen censuur aanpraten.”

Lees ook
Carnavalslied ‘Ben je oké?’ moet seksuele intimidatie bespreekbaar maken

‘Victim blaming’

Daar sluit De Haan zich bij aan: “Wij zijn als maatschappij heel goed in victim blaming. Als iemand ’s nachts verkracht wordt in een bos, wordt er gezegd: ‘Dan had je maar niet alleen door zo’n donker bos moeten fietsen. Dan vraag je erom.’ Dat is online net zo. En slachtoffers geven zichzelf vaak de schuld. Zij zijn bang voor het oordeel van de omgeving. We moeten daarom echt liever voor elkaar worden.”

Peereboom heeft haar haters geblokkeerd, en neemt het op Twitter vaak op voor mensen die het slachtoffer zijn van seksuele intimidatie. “Ik hoop dat degenen die hier het slachtoffer van zijn, beseffen dat het nooit hun fout is. Voel je niet schuldig. Denk niet dat je je aanstelt als je hier last van hebt. Geef je grenzen aan en trek je mond open. Dit gesprek moet worden gevoerd.”

En, schroom als het echt te ver gaat niet om naar de politie te gaan, vindt De Haan. “Je hoeft niet altijd gelijk aangifte te doen, maar je kunt ook een melding maken. Als er over één persoon meerdere meldingen binnenkomen, wordt dat verzameld in een dossier. Daarbij is het handig om bewijs te hebben. Dus gaat iemand over je grenzen, maak dan zo snel mogelijk screenshots.”

Lees ook
Enorme toename meldingen van seksuele intimidatie op universiteiten

Renée Peereboom.