Nachtmoeder

Eerst legt Saskia ons uit wat ze precies bedoelt met Nachtouder. “Als je kindje net een jaar is geworden, is dat het moment dat ouders het ‘overleefd’ hebben en weer naar lucht kunnen happen. Wat ik er ook mee bedoel is dat als je een klein kindje hebt, je leven zich soms letterlijk in de nacht afspeelt (omdat het kindje slecht slaapt, red.). Maar ook het piekeren in de nacht; wat ben ik in godsnaam aan het doen? Ben ik wel een goede ouder? Of ben ik een mislukkeling?”

Gezonde fouten

Die laatste vraag stelde Saskia zichzelf toen ze een aantal fouten maakte. “Ik heb mijn zoontje weleens gehaast van de crêche gehaald, waarna ik er na 300 meter achter kwam dat mijn kind op blote voeten liep. Of dat ik in de ochtend het laatste brood smeerde, en aan het einde van de dag geen lege broodtrommel terug kreeg, maar een trommel met beschimmeld brood erin. Toen dacht ik wel even: ik vergiftig mijn eigen kind.” Maar niet alleen deze fouten zaten de Vlaamse dwars. “Ik heb ook wel van die momenten waarop ik denk: ik wil ook weleens uitgaan of ik wil even hardlopen. Maar ben ik egoïstisch als ik daarvoor een babysitter neem? Als je papa of mama bent, hoeveel moet je dan opgeven voor je kind?”

Lees ook
Anouk in ‘Pauw’ open over onzekerheid als artiest én als moeder: ‘Ik vind het niet makkelijk’

Vallen en opstaan

Al snel kwam Saskia erachter dat ze niet de enige moeder is die af en toe wankelt. “Je leert en je leert, je stuurt bij, je valt weer, maar het blijven dingen waar je elke dag opnieuw naar gaat kijken.” De schaamte is haar voorbij, maar er zijn genoeg moeders die het nog wel voelen. “Ik denk omdat het van je verwacht wordt – als moeder zijnde – dat je het goed moet doen. Maar soms moet je er de humor van in zien. De carwash inrijden en de ramen open laten op de plek waar je baby zit. Dat is geen misdaad, maar eerder gewoon grappig dat iets zo vaak mislukt. Ik kan niet eens altijd volledig voor mezelf zorgen, dan is het ook onmogelijk om dat perfect voor je zoontje te kunnen.”

Mislukkeling

Ze twijfelde overigens niet alleen over haar moederschap, maar ook over haar relatie. “Ik heb een relatie met een vrouw, Juli, en zij heeft ons zoontje ook gedragen met behulp van een donor. Zij heeft ons kindje negen maanden bij zich gehad.” Saskia voelde zich daardoor wel eens minder. “Ik had echt het gevoel: ik sta hierbuiten. Ik stond letterlijk náást haar bij het borstvoeding geven, maar ik kon niks doen. Ik voelde me een soort mislukkeling, want het is iets tussen een moeder en kind.”

Lees ook
Abbey zat op haar 23e in de overgang, maar raakte toch zwanger met eicellen van haar vrouw

Vreemdgaan

Daarom vertelt Saskia in haar boek ook eerlijk over de fout die zij maakte. “Er is een kind gekomen, je bent niet meer met twee, maar ineens met drie. En dat voelde bedreigend. Waar ik eerlijk over vertel in mijn boek is vreemdgaan. Een typisch moment, wat kan gebeuren en wat ik gedaan heb, maar wat in een taboe zit. En dat is niet nodig, vind ik.”

Confrontatie op een hippie-eiland

Het boek bestaat dus onder andere uit dagboekfragmenten, maar het vertelt ook een verhaal. “Mijn beste vriend is de donor van onze zoon en woont op een soort hippie-eiland aan de kust van Vancouver. In het boek wordt de reis verteld. Een paradijselijke omgeving, wat heel heerlijk is, maar tegelijkertijd ook claustrofobisch. Ik vroeg me af wat ik daar deed. Ik keek naar mijn zoontje en zag een blonde jongen met lichte ogen, ik daarentegen heb zwart haar en donkere ogen. Dat was confronterend en daar ben ik in Nachtouders heel eerlijk over.”

Lees ook
Ruben (20) is transman én hoogzwanger: ‘Ik zet mezelf negen maanden opzij’

‘I own it’

Saskia’s zoontje is inmiddels vier jaar. “De relatie tussen mijn zoontje en mijn vriendin is nu heel goed. Ik ben door een ontwikkeling gegaan. I own it, ik ben nu wel echt zíjn mama en dat voelt hij ook echt. ” Of Saskia bang is dat haar zoontje later last krijgt van het feit dat hij twee moeders heeft, zegt ze het volgende: “Ik hoop wel dat die mentaliteit gaat veranderen.” Dat-ie trots is, is duidelijk. “Zijn vriendjes zitten elkaar wel eens uit te dagen. Hij zegt dan: ‘Jij hebt maar één mama, ik heb er lekker twee’.”

Het boek Nachtouders van Saskia de Coster ligt vanaf morgen in de boekwinkels, ja, gelukkig óók in Nederland.