Hamburgers op elke straathoek, natuur die je nergens anders ter wereld vindt, en onbekende mensen die je overladen met complimenten. Welkom in Amerika.
LINDA.reizen-chef Suzette over haar drie weken durende roadtrip door USA’s wild wild west: Arizona, Nevada, Utah en Californië.
Lees ook
Toptrip: van Lissabon naar de Algarve in een Volkswagen-busje
Als fervent cultuur- en voedselliefhebber (zet me in een Italiaans dorp en ik ben de gelukkigste mens op aard) stond een rondreis door Amerika niet bepaald hoog op mijn bucketlist. Want Amerika: daar doe je toch de hele dag aan steak-bunker-wedstrijden en is het meest iconische gebouw de McDonalds? Had ik het even goed mis. Sterker nog, na drie weken in het westen van de USA te hebben rondgereisd, wist ik het zeker: dit was de allercoolste reis die ik ooit had gemaakt. En aangezien ik iedereen een allercoolste reis op aard gun (en iedereen tips van me opeiste), hier een hyper gedetailleerd verslag. Doe er je voordeel mee (en ga).
Het kan je niet ontgaan zijn: Amerika is duur. Om de kosten enigszins te drukken, kun je tijdens je reis hotels afwisselen met campings. Is niet alleen goed voor je portemonnee, maar het is ook dé manier om op de allermooiste plekken op aard te slapen. Heb je geen zin om al je camping gear uit Nederland mee te zeulen? Begrijpelijk. Bestel in Nederland online wat simpele campingspullen bij Walmart, en haal die in de USA op. Je kunt aangeven in welk filiaal je je bestelling op wilt halen, hartstikke handig dus. Maak het jezelf niet te lastig en koop een koelboxje, een klein (opgooi)tentje, een matras dat zichzelf opblaast en een slaapzak – de romantiek – voor twee personen. Tenzij je met vrienden gaat natuurlijk. Dan is lepeltje-lepeltje misschien niet helemaal jullie slaaphouding. Bij de meeste campings vind je een bbq-plek en een picknicktafel, dus daar hoef je je hoofd ook niet over te breken.
In eerste instantie wilden we landen op het vliegveld van San Francisco, maar als je (veel) geld wil besparen, vlieg dan op Las Vegas. Is even (heel) hysterisch, maar voor de driehonderd dollar die je bespaart, kun je nogal wat mooie andere dingen doen. Hotels in Las Vegas zijn vrij prijzig, maar als je de last minutes in de gaten houdt, kun je voor een Amerikaanse habbekrats in de mooiste en duurste hotels belanden. Eenmaal in zo’n hotel hoef je praktisch niet meer naar buiten. Je hebt er letterlijk alles om jezelf een week te kunnen vermaken (restaurants, winkels, barren, natuurlijk de casino’s en de mooiste zwembaden). Wij zaten in hotel New York New York: een verblijf dat midden op de Strip zit, inclusief eigen achtbaan… (wat ik al zei, hysterisch). Een andere optie is een hotel zoeken in het iets gemoedelijkere Down Town Las Vegas, daar waar Elvis ooit furore maakte. Qua vervoer in Vegas kun je voordelig de bus nemen, maar ook de kosten van taxi’s vallen wel mee omdat alles vrij dicht op elkaar zit.
Na twee nachten in Las Vegas is je jetlag hopelijk voorbij en wil je waarschijnlijk met gierende banden verder. Want hoe cool en bizar Vegas ook is, je hebt het gevoel dat je 24/7 op een kermis rondloopt (inclusief de bijbehorende geluiden die non stop doorgaan). Maar om met gierende banden te vertrekken, heb je natuurlijk wel banden nodig. Mijn tip der tips voor deze vakantie: huur een cabrio. Tijdens deze rondreis ga je namelijk véél kilometers maken en wat is er dan lekkerder dan rijden met een open auto? Wat je ook veel ziet, zijn RV’s: campers. Handig dat je dan je huis steeds bij je hebt, maar minder leuk omdat je dan steeds binnen zit én op minder mooie plekken kunt kamperen. Rondom Vegas zijn er genoeg autoverhuurbedrijven, bijvoorbeeld SIXT. Laat je hier geen oor aannaaien, want voordat je het weet ben je 9023843 autoverzekeringen verder. Auto binnen? Dan dakje eraf en gaan. Laat die vakantie maar beginnen.
Op drie uur rijden van Las Vegas bevind je je ineens in een oase van rust én rode rotsen. Tegen het lieflijke dorpje Springdale ligt Zion National Park: een prachtig natuurgebied waar je fantastisch mooi kunt hiken. Heb je een beetje lef? Ga dan voor de Angels Landing hike. Die duurt ongeveer vier uur en brengt je naar een waanzinnig uitzichtpunt. Weet wel dat je jezelf langs touwen omhoog moet bewegen en er zeven mensen om het leven zijn gekomen bij deze wandeling… Maar dan heb je ook wel wat. Schijnt.. want deze bangerik durfde het allerlaatste stukje niet aan (want bleef liever in leven). Bij Zion kochten we ook meteen een National Parks & Federal Recreational Lands Pass. Deze kost 80 dollar en geeft je toegang tot alle Nationale Parken van Amerika.
In Springdale kampeerden wij pal aan het park, in South Campground, waardoor we ’s ochtends meteen met de eerste bus mee ‘de wildernis’ in konden. Ideaal: heb je na je hike de hele middag de tijd om aan het riviertje bij de camping te liggen. Voor een plek op deze camping moet je overigens wel hard je best doen. Op het moment dat de plekken online worden vrij gegeven (altijd twee weken van te voren), zijn ze binnen een mum van tijd weg. Maar het is het waard. Je slaapt letterlijk tegen die prachtig rode rotsen aan én wordt omringd door wilde herten.
Aangezien je toch niet jaarlijks in Amerika bent, besloten wij dat we speciaal voor het welbekende Monument Valley een (flink) rondje om wilden rijden. Vanaf Zion reden we via Bryce Canyon National Park in vijf uur naar Moab. Een dorpje waar je praktisch gratis aan een prachtige rivier kunt kamperen (mits je op tijd bent) en dat slechts als een tussenstop diende, zodat we de volgende dag door konden rijden naar Monument Valley. Om vanaf daar weer vijf uur door te rijden naar Page. Hoewel wij alles honderd procent de moeite waard vonden, hadden we lichtelijk onderschat hoe lang we deze twee dagen in de auto zaten. Lijken Bryce en Monument Valley je niet perse grandioos, dan kun je Moab ook overslaan en rechtstreeks doorrijden naar Page, waar je (mijn lievelings)camping pál aan een prachtig meer vindt: de Wahweap RV & Campground.
Zo rijd je dan, langs Bryce:
Monument Valley
Wahweap Campground, Page
Vanuit Page streepten we nog twee bucketlistplekken af: Antelope Canyon en Horseshoe Bend. Laatstgenoemde kun je gewoon op ieder tijdstip bezoeken, maar de Antelope Canyon moet je vanwege de grote drukte daar van tevoren reserveren. Dat kan bijvoorbeeld hier, je kunt dan nog kiezen tussen de Upper en de Lower Antelope Canyon. De verschillen zijn, als je het mij vraagt, te verwaarlozen, maar misschien zeg ik nu iets heel banaals. Zowel Antelope Canyon als Horseshoe Bend zijn geweldig mooi en laten je beide piepklein voelen. Camera in de aanslag: hier ga je alvast de mooiste computerscreensavers maken. Windows eat your heart out.
Horseshoe Bend
Antelope Canyon
Vanuit Page, waar we door Horseshoe Bend al een kleine impressie van een canyon kregen, reden we naar de Grand Canyon. We hadden een first-come-first-serve-camping pal aan de rand van de klif in gedachten, maar helaas was die bij aankomst al vol. Wil je daar een plekje hebben, moet je om zeven uur al binnen zijn. ’s Ochtends dus. Gelukkig mag je op heel veel plekken in de buurt wild kamperen, dus ergens in een nabijgelegen bos zetten we ons tentje op om vervolgens de hele dag van de Grand Canyon te genieten.
Na vijf dagen natuur, kamperen en heel weinig douchen, was het wel weer tijd voor een stad. En een bed! De rit naar Los Angeles was mooi, maar lang. Maar toen we eenmaal in ons boetiekhotel Mama Shelter aankwamen, waren we dat al snel weer vergeten. Ik ontdekte dat we vanaf ons (geweldige) dakterras de bekende Hollywoodletters konden zien – met dat soort dingen maak je mij dus blij – én dat we op één minuut lopen van de Wall of Fame zaten. Na een welverdiende douche maakten we ons op voor twee dagen strand, (eindelijk) lekker eten en autoritjes door Beverly Hills (waar ik vanaf nu dus wil wonen).
Op een uurtje rijden van Los Angeles vind je het badplaatsje Santa Barbara, waar ik na het drukke LA meteen verliefd op werd. Santa Barbara is rond 1780 opgebouwd bij een Spaanse missiepost en doet dus vrij Europees aan, maar dan mét de palmbomen van Californië. Ik had hier makkelijk een week kunnen blijven, wat zeg ik, een jaar. Boek een hotelletje aan het strand en geniet hier van alles waar Californië goed in is: zon, zee, strand en lekker eten. Wat betreft dat laatste: trakteer jezelf vooral op een goddelijke lobster roll van Shellfish Company op de pier.
Vanaf Santa Barbara startten we onze tocht naar San Francisco, over de wereldberoemde zeeroute Highway 1 door het Big Sur-gebied. Helaas is een deel van de route een paar jaar geleden ingestort waardoor je op dit moment een stuk via de bergen wordt omgeleid. Maar ook die route is werkelijk weer prachtig (maar niet echt weggelegd voor mensen die wagenziek zijn). Om de lange rit naar SF te breken, kampeerden we één nacht op wederom een geweldige camping, dit keer aan – jawel – zee: Plaskett Creek Campground.
San Francisco is een stad waar ik morgen naartoe zou willen verhuizen. Mits ik een grote zak geld meekrijg dan. Wij logeerden in een allerlieflijkst Italiaans hotelletje op een ideale plek, dichtbij alles, San Remo Hotel. Tip: huur een fiets om de stad ontdekken. San Francisco is niet heel groot, dus je hebt alles vrij snel gezien. Trap jezelf naar de Golden Gate Bridge, bestel van tevoren tickets voor Alcatraz (als je dat leuk vindt), struin door de hipsterwijk Castro, fotografeer toch echt nog even Lombard Street (de steilste straat waar je ooit geweest bent), eet bij Mama’s de lekkerste pancakes die je ooit hebt gegeten (ja, Amerika is een land van hoogtepunten) en vergeet niet ergens een clam chowder te bestellen, dé specialiteit van San Francisco.
Op een uurtje rijden vanaf San Francisco ligt Sonoma. Een schattig dorpje – ja de zoveelste, ze bestaan dus echt in Amerika – in het wijngebied Napa Valley. Werkelijk waar, je waant je nog net niet in Toscane of Stellenbosch. Het leuke in dit gebied is dat je ontelbare wijnproeverijen kunt doen zonder dat je ervoor hoeft te betalen. Betalen mag ook, dan wordt het allemaal nog iets luxer. Aanrader: onze romantische overnachtingsplek in Sonoma, Ann Inn 2 Remember.
Vanuit Sonoma bezochten wij ook nog Stinston Beach, een gezellig badplaatsje van waaruit je de eindeloos lange bomen van Muir Woods kunt bezoeken. Logischer is als je dit alles vanuit San Francisco doet, maar vanwege een hyperallergische reactie aldaar (ja, dat gebeurt ook gewoon op vakantie, mensen), moesten we deze activiteiten een dagje uitstellen.
Na een paar dagen in weelderige luxe was het weer hoogste tijd voor de tent. En wel bij Lake Tahoe. Wederom troffen we het met een prachtige camping aan het meer, D.L. Bliss State Park. Eén nacht was er even letterlijk paniek in de tent toen er een beer op de campground bleek rond te lopen. Om dit te voorkomen, hebben praktisch alle campings beerboxes: stalen kasten waar je je eten in opbergt zodat beren er niet op afkomen.
Na Lake Tahoe verplaatsten we ons alweer naar onze laatste plek: Lake June, van waaruit we het adembenemende Yosemite Park bezochten. Voor iedereen die nog steeds denkt dat-ie niet van kamperen houdt: bekijk onze camping Oh Ridge dan even. Eén nadeeltje: vanaf Lake June was het een half uur rijden naar de ingang van Yosemite Park, maar zeker drie uur naar het begin van het wandelpunt. Uiteraard mocht dit alles de pret wederom niet drukken. Onze vijf uur durende hike langs twee watervallen was een waardige afsluiter van een bizar mooie rondreis.
En toen gingen we terug naar de plek waar alles begon. De hysterie van Vegas. Maar niet voordat we eerst nog door Death Valley reden. Met 41 graden, tien flessen water en het cabrio-dakje dapper open. Bijzonder om te zien, maar prima om er – nat van het zweet – weer uit te rijden. Terug naar Vegas, waar we voor de laatste nacht een last minute in het belachelijk luxe Bellagio (weet je The Hangover nog, nou, dat niveau) hotel op de kop wisten te tikken. We raakten onze allerlaatste centen kwijt in het casino en aten de duurste sushi ooit. Maar een reis als dit mag, nee, moét je gewoon in stijl afsluiten. Of er iets is wat ik anders zou doen? Eigenlijk niet, maar mócht je de tijd (en het geld) hebben, plak er dan vooral nog een vierde week achteraan. Dan kom je wellicht nog tot rust ook.
Suzette (30) coördineert LINDA.reizen en trekt er zo nu en dan dus ook zelf op uit. Heb je nóg gedetailleerdere vragen over deze reis, stel ze dan gerust onder dit bericht. Via Instagram mag ook, daar kun je haar hier vinden:
https://www.instagram.com/p/BjT9y8YHKQN/?hl=nl&taken-by=suzettehermsen
Dolgraag die kant op? Dan heb je geluk. Vanaf deze maand gaat er een rechtstreekse vlucht naar Vegas. En als je deze topdeal van TUI boekt, krijg je er meteen een huurauto bij ook.
