Liefdevolle momenten, baanbrekende standjes, kinky avonturen maar ook minder leuke avonturen in de slaapkamer: in de rubriek Vrijpartij vertellen vrouwen eerlijk, open en gewoon over hoe zij seks beleven.
Katja (23): “Het idiote is dat ik in mijn eentje eigenlijk totaal geen moeite heb met klaarkomen, maar in gezelschap van mannen heb ik jarenlang mijn orgasmes gefaket.”
“Het is begonnen op mijn zeventiende, toen ik over mijn oren verliefd werd op een heel leuke jongen en per se een goede indruk op hem wilde maken. Op een dag lag ik met hem in bed en toen het niet meteen lukte, deed ik ineens of ik klaarkwam. Niet dat ik dat zo gepland had, het ging vanzelf, om hem niet teleur te stellen. Een seconde later had ik alweer spijt, want ik wist: nu is er geen weg meer terug.”
“Het was een heel fijne, lieve jongen; ik weet zeker dat hij volslagen begripvol had gereageerd als ik het hem meteen had verteld. Het probleem zat echt bij mij. Maar ik hield mijn mond en blokkeerde vervolgens iedere keer als we vreeën. Tweeënhalf jaar zijn we samen geweest en al die tijd ben ik niet één keer met hem klaargekomen. Ik kwam niet eens in de buurt.”
“Hoe langer ik wachtte met het hem vertellen, hoe onmogelijker het werd. Verder was er eigenlijk niks aan te merken op die relatie, maar over mijn struggle met orgasmes bleef ik zwijgen. Ik voelde me fout en leugenachtig, helemaal toen hij op een keer tamelijk argeloos en zelfverzekerd zei: ‘Ik weet zeker dat ik elke vrouw kan laten klaarkomen.’ Ik zakte door de grond en dacht: je moest eens weten.”
“Het liep toen al tegen het einde van de relatie en ik heb hem mijn geheim nooit verteld, maar toen ik wat later in mijn studententijd opnieuw een leuke jongen ontmoette, verviel ik onmiddellijk in mijn oude gewoonte. Ik was net 20 en op een of andere manier leek ik te hebben geaccepteerd dat dit gemankeerde seksleven kennelijk het enige was waartoe ik in staat was. Tot ik er toch eens met vriendinnen over begon te praten. Het werd me duidelijk dat mijn doen alsof helemaal niet hoefde, dat ik mezelf tekortdeed.”
“Met die tweede jongen werd het niks, maar toen ik niet lang daarna opnieuw verliefd werd, op de jongen met wie ik nu nog steeds een relatie heb, wist ik dat als ik de cirkel wilde doorbreken, ik niet te lang moest wachten met hem in vertrouwen te nemen. Mijn vriendinnen drongen aan: praat erover met hem.”
“Dus daar ging ik op een avond, met een zwaar gevoel in mijn maag. Wat als hij zou afknappen? Maar ik deed wat moest en vertelde hem over de voorgaande jaren en hij keek me aan en zei: ‘Wat ontzettend vervelend voor je dat je dit zo lang voor jezelf hebt moeten houden’, en dat antwoord gaf me zo veel lucht, eigenlijk verdween daarmee de helft van al mijn zorgen.”
“Vanaf dat moment ben ik niet meer gaan vrijen met mijn hoofd, maar met mijn lichaam. Dat ging niet zomaar, we hebben er eindeloos over gesproken, maar dat was eerder prettig dan vervelend. Het grote cliché dat communiceren werkt – waar zit de clitoris, wat vind ik fijn, wat vind jij fijn – klopt echt. En het paradoxale is, dat ik al dat praten en formuleren juist nodig had om vervolgens tijdens het vrijen uit mijn hoofd te kunnen komen. Ik herinner me nog zo goed hoe ik na twee weken ‘oefenen’ mijn eerste echte orgasme met hem had.”
“Ik moest huilen en mijn eerste gedachte was: als hij nu maar niet denkt dat deze niet echt was. Sindsdien gaat het alleen maar makkelijker en beter. Soms duurt het wat korter voor ik kom, soms wat langer, soms zeg ik nog wel eens ‘sorry’, dan zegt hij ‘nee joh, wat maakt het uit’. Ik kan makkelijker over mijn eigen ongemak stappen. Vroeger toen ik fakete, was de liefde er wel, maar het echte genot ontbrak. Daardoor voelde ik me nooit een goede partner. Dat is allemaal anders nu.”
“Ik ben trots dat we het samen hebben kunnen oplossen, en tegen mijn zeventienjarige zelf zou ik met terugwerkende kracht willen zeggen: verloochen jezelf niet, praat erover als iets je dwars zit. Zowel mannen en vrouwen lijken er vaak van overtuigd dat het vrouwelijk orgasme een mysterie is. Maar zolang iedereen dat blijft denken, komen we geen steek verder. Praten. Dat helpt.”
'Misschien was alleen de gedachte aan twee mannen tegelijkertijd genoeg geweest om me in de stemming te brengen'
