Eva* (31) is na jaren samenwonen weer vrijgezel en dat bevalt prima. Op het daten na. In sprookjes gelovende mannen die nog thuiswonen, geen bericht meer na ‘de leukste date ooit’ of bindingsangst (bij beide partijen). Het is gewoon ruk.
Toch blijft ze het proberen, want iedereen wil af en toe wat gefriemel aan het lichaam. Deze keer: Dr. Jekyll and Mr. Hyde.
Lange tijd heb ik echt mijn best gedaan om datingapps niet af te zweren, maar ik vrees dat mijn vertrouwen erin onherstelbaar is verpest. De dates die ik via een app heb gehad en daadwerkelijk leuk waren, zijn op één hand te tellen. Maar dates die behoorlijk rampzalig afliepen… Nou, heb je even? Al is deze laatste in die reeks wel gelijk de allerergste. Het is dat het mezelf is overkomen, anders zou ik je niet geloven.
Het begon met een – hoe kan het ook anders op een datingapp – match tussen hem en mij. De gesprekken erna liepen redelijk vloeiend, we lachten om elkaars grapjes en hadden best veel gemeenschappelijke interesses. Na een weekje appen gingen we samen aan hapje eten, heel laagdrempelig bij een leuk ramenzaakje bij mij in de buurt.
Eva: 'Hij vertelde later dat ik nu in hun huis bekend sta als De Schreeuw'
En die date liep ook heel voorspoedig. Toegegeven, ik kan nogal zenuwachtig worden als een date vooral nuchter verloopt, en dat deed deze: het was namelijk een dinsdagavond. Maar de gesprekken liepen ook in het echt soepel en we hadden het gelijk over best wat serieuze onderwerpen. Over (mislukte) relaties, over verliefd zijn, over daten. Zo vertelde ik hem dat ik liever niet meteen het bed induik maar iemand eerst beter wil leren kennen. In het verleden ben ik daar de mist mee in gegaan, nu wil ik het anders aanpakken. Hij begreep het volkomen, zei hij, en wachtte zelf ook liever een paar weken. Althans, dat zei hij.
Omdat de date zo goed verliep en het contact daarna ook nog steeds leuk was, vroeg ik hem om mee te gaan naar een huisfeestje van een groep vrienden van mij. Eenmaal aangekomen kwam het eerste ongemakkelijke moment al gauw: hij kwam een vroegere one night stand van hem tegen, die ik ook vaag kende. Goed, kan gebeuren natuurlijk, daar wilde ik geen groot ding van maken.
Dat was me ook prima gelukt als hij niet in geuren en kleuren was gaan vertellen hoe het er tussen hen aan toe was gegaan. Ik vertelde hem duidelijk dat ik niet geïnteresseerd was in haar bedprestaties (en inmiddels ook al een stuk minder in die van hem), maar daar was hij niet echt vatbaar voor. Dat hij al een stuk meer had gedronken dan ik, hielp ook niet bepaald.
Een uurtje later zaten we samen op de bank, hij met zijn armen om me heen. Eerlijk: op dit punt was ik hem al redelijk zat. Toen hij me met zijn handen greep om voor een volle tongzoen te gaan, duwde ik hem dan ook meteen weg en herinnerde hem aan mijn hele ‘rustig aan doen’-tactiek. “Dat zullen we nog wel eens zien”, zei hij. “Je gaat sowieso wel met mij mee naar huis vanavond.” En weer die handen om mijn hoofd en een tong die naar binnen wilde. Geen. Sprake. Van.
Ik heb mijn jas gepakt, de hosts gedag gezegd en ben zonder hem iets te zeggen naar huis gegaan. De volgende dag hoorde ik dat hij met dat andere meisje naar huis was gegaan. Helemaal prima hoor, maar wat was in gódsnaam die act in het restaurant?! Echt een Dr. Jekyll and Mr. Hyde, als je het mij vraagt.
*De naam van Eva is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Eva: 'Ondanks al m'n zenuwen ging de date voorspoedig, tot we bij gang zeven aankwamen'
