Esther Perel

Volgens Perel begon de liefde als productie-economie. “Het huwelijk was een overeenkomst die economische zekerheid bood en kinderen voortbracht. Daarna kwam de diensteconomie: waarin we een partner wilden die niet alleen voor brood op de plank zorgt, maar ook een passionele minnaar is. Een toegewijde ouder.”

Op dit moment zitten we volgens de psychotherapeut in een identiteitseconomie. “De ‘Ik wil een soulmate die me helpt om de beste versie van mezelf te worden.’ In het verleden moesten we onszelf niet afvragen wie we zijn, dat lag al vast bij de geboorte. Maar nu zoeken we iemand die ons helpt onszelf te ontwikkelen tot de allerbeste ‘ik'”, vertelt Perel aan het weekblad.

Liefdesrevolutie

En daar is volgens Perel niks mis mee, maar de identiteitseconomie is niet voor iedereen weggelegd. “Veel koppels proberen de Olympus te beklimmen, maar halen nooit de top. Wie boven raakt met zijn soulmate, heeft een prachtig uitzicht. En wellicht een betere relatie dan veel relaties van vroeger. Maar al die andere koppels dan? Moeten die allemaal uit elkaar gaan?”

“Er zijn weinig mensen die alles kunnen zijn voor een ander. De soulmate is de partner met wie je extase kunt beleven en je compleet kunt voelen. Dingen die we vroeger bij God vonden. Het is heel raar dat we goddelijke kwaliteit toedichten aan een persoon, die we dan nog op een app denken te vinden.”

Wat je dan volgens Perel wel moet doen, voor een gelukkige relatie? “Zoek niet naar de perfecte partner, maar kijk naar het potentieel om samen met iemand te groeien. Hebben we dezelfde waarden en verwachtingen? Kiezen we voor de stad of het platteland? Reizen of thuisblijven? Niet belangrijk in een liefdesverhaal, maar wel in een levensverhaal.”

Waarom psychotherapeut Esther Perel het taboe op vreemdgaan wil doorbrekenLees ook