Daphne Gakes is schrijfster en theatermaakster. Voor LINDA.loves schreef ze een aantal columns over haar leven.
Deze keer gaat het over de avond waarop ze in een hotel – volledig per ongeluk – de verkeerde persoon verraste.
Daphne Gakes is schrijfster en theatermaakster. Voor LINDA.loves schreef ze een aantal columns over haar leven.
Deze keer gaat het over de avond waarop ze in een hotel – volledig per ongeluk – de verkeerde persoon verraste.
Sinds het moederschap is mijn huis een seksloze ravage, gedomineerd door gekleurde blokken. Kinderboeken liggen op dezelfde bank waarop ik vroeger nog weleens van bil ging. Ik ga alleen nog op mijn knieën als ik speel met mijn dreumes. En de knuffels in het bed verraden een ander soort leven dan ik soms zou willen. Wat overblijft is een seksleven dat niets meer is dan een plichtmatige vorm van ochtendgymnastiek. Nederland in Beweging. Opstappen, afstappen.
“De hotelbar in, jij”, sommeer ik mijn vriend. “Kom over een kwartier maar terug.” Opgewonden loopt hij de kamer uit. Hoogmoed heeft mij hier gebracht. Ik doe een poging mijn vriend te verleiden door mijn mollige lichaam met zwabberarmen en gedeukte bovenbenen in een rood pakje te proppen en te doen alsof ik zo’n vrouw ben die dat durft. Geklop op de hotelkamerdeur. Gehuld in lingerie en met een blinddoek om sta ik met mijn rug naar de deur. Het geklop stopt, iemand laat zichzelf binnen. Een lange stilte. Mijn handen worden nat van het zweet. Nog steeds niks.
In paniek draai ik me om en schuif de blinddoek opzij. Een vrouw met een schort voor staat te hannesen met een pasje van het hotel. De pas wil niet in de kaarthouder aan de muur om het licht te aan te krijgen. “Excuse me“, stamel ik, waarop ze me aankijkt met een blik alsof er een losgeslagen circusolifant in de kamer staat te snuiven. Met een rotgang sluit ze de deur achter zich. Ik ben weer alleen en geloof niet dat ik me ooit eerder zo ongemakkelijk heb gevoeld.
Terwijl ik onzeker loop te ijsberen, hoor ik de lift op mijn etage stoppen. Weer geklop, iedere cel van mijn lichaam ontspant. Hij is het. De volgende ochtend word ik voldaan wakker van geritsel onder de deur. Een brief van het hotel. ‘Beste mevrouw Gakes, het spijt ons als we u in een benarde positie hebben gebracht. Mocht u niet gestoord willen worden, dan kunt u het bordje ‘Niet storen’ op de deur hangen.’ Joh.
Met het schaamrood op de kaken schuifel ik door de lobby richting ontbijtzaal. Bij de balie voel ik vier paar ogen in mijn rug prikken, iets verderop spot ik de vrouw met het schort. Ik blijf staan en kijk haar opgelaten aan. Ze wil wegkijken, maar lacht vervolgens besmuikt. Zo staan we daar een tijdje. Ik hoop dat ze vanavond haar lingerie uit de kast trekt en ook op bliksemavontuur gaat.
De nieuwste LINDA.loves is helemaal in de decembersferen en ligt nu in de winkels. Kruip er zelf mee op de bank of doe ‘m cadeau onder de boom.