“‘Zullen we nog een wijntje drinken?’, vroeg hij, en we belandden in mijn kamer. Toen het gebeurd was, wist ik dat het bij deze ene keer moest blijven. Ik kon mijn man dit niet aandoen. Ik was helemaal niet op zoek naar iemand die mijn leven op z’n kop zette. Mijn leven was al te lang ontwricht geweest. Juist mijn huwelijk had mij gered, had me het vertrouwen in mezelf, in mijn leven weer teruggegeven.”

Vleugellam vogeltje

“Mijn man had ervoor gezorgd dat ik niet meer bang was. Dat ik mijn jeugd, waarin vreselijke dingen waren gebeurd met mijn stiefvader, kon vergeten. Hij had me geholpen in de moeilijkste periode van mijn leven. Toen ik trouwde was ik een vleugellam vogeltje, en sinds een paar jaar straalde ik weer. Ik had een nieuwe baan, nieuwe collega’s. Hoe kon ik de man die mij zo gesteund had bedriegen? Was dat niet misdadig? Of was het juist andersom? Verloochende ik hem en mezelf door te volharden in een huwelijk waarvan de motieven inmiddels achterhaald waren?”

“Ik heb geprobeerd Tom niet meer te zien. We werkten samen, maar niet dagelijks. Het lukte me op den duur fysiek afstand te nemen, maar mijn liefde kon ik niet beteugelen. De laatste keer dat we seks hadden, was een jaar geleden. Ik had een borrel van mijn werk. Tom was er niet bij. Ik stuurde een appje: ‘Ik kom niet binnen, maar ik stop straks even een brief in je bus.’ Het was duidelijk dat het niets kon worden tussen ons, maar ik wilde hem bedanken omdat hij iets losgemaakt had waarvan ik het bestaan niet kende.”

Joggingbroek

“Ik reed naar zijn huis, door een wijk met min of meer identieke woningen. De deur zwaaide open. Daar stond Tom in een blauwe joggingbroek. ‘Jij denkt hier toch niet zomaar mee weg te komen?’ Ik liet me overreden, we gingen zitten aan tafel, elk met een glas rosé. Zo zaten we een kwartier, twintig minuten. Hij zei: ‘Ik heb hard gewerkt, ik heb spanning in mijn schouders.’ ‘Wacht,’ antwoordde ik, ‘dan masseer ik je even.’ Hij knikte, mompelde iets vrolijks over mijn gouden handen en liep naar boven om massageolie uit de badkamer te halen.”

“Op de bank lag hij even later languit tegen me aan en masseerde ik zijn schouders. Zijn shirt lag in een prop naast hem, zelf had ik nog steeds mijn grijze mantelpakje aan met het lichtroze werkje. Met elke aanraking werd mijn verlangen groter en onbedwingbaarder.”

Zaya (49) ontdekte door vrijpartij met collega dat het wél fijn kan zijn: 'Ben hem dankbaar'Lees ook

Zijn privéterrein

“Even later liepen we achter elkaar naar boven, naar zijn slaapkamer. De witte kastenwand, het beige dekbedovertrek en het laminaat op de vloer kwamen me aangenaam voor. Het was van hem, dit was zijn privéterrein. Hij ging op bed liggen op zijn buik. Ik houd niet van joggingbroeken, maar ze gaan wel lekker makkelijk uit. Zijn armen lagen langs zijn lichaam, de handpalmen omhoog.”

“Ik hervatte de massage, deed wat olie op zijn schouders. Hij bewoog niet. Alleen zijn hand gleed onder mijn rokje. Ik stond op. Hij draaide zich op zijn rug en keek naar me. Eén voor één, zonder haast, trok ik mijn kledingstukken uit. Het grijze jasje, de laarzen, de dunne panty, het rokje en als laatste de blouse. In mijn ondergoed ben ik naast hem gaan liggen. Ik dacht: ben ik dit, ben ik deze vrouw die zo krankzinnig opgewonden is? Wat is er met me gebeurd?”

Gekmakende lust

“Nu pas besefte ik dat mijn verminkte verleden definitief achter me lag. In Toms nabijheid merkte ik meer dan ooit hoe helend de werking van de therapieën en van mijn middle of the road-huwelijk was geweest. Wat tragisch dat mijn man er de vruchten niet van zou plukken. Maar ook: wat een weldadige bevrijding, wat een opluchting om me voor het eerst zonder gêne over te kunnen leveren aan pure, gekmakende lust.”

“Ik had geen voorspel nodig, we gingen meteen over tot de geslachtsdaad. Hij pakte me van achteren vast, want dat vind ik het lekkerst. Eén hand legde hij op mijn vagina, met de andere hand duwde hij heel licht tegen mijn halsslagader. Ik kwam klaar en daarna hij.”

Baan opzeggen

“Later op de avond hebben we alles nog een paar keer herhaald. Tussendoor lagen we op bed, hij met zijn grote arm om me heen. Hij is niet buitengewoon knap, maar wel buitengewoon aantrekkelijk, met grijze ogen en grijs haar dat door het blonde heen schemert. ‘Ik zou zo vreselijk verliefd op je kunnen worden’, zei hij. ‘Ik ook’, fluisterde ik terug. ‘Ik zou ook vreselijk verliefd op jou kunnen worden.’

Tegen twee uur ben ik naar huis gegaan, sindsdien hebben we niet meer gevreeën. Als ik hem op mijn werk tegenkom, maken we nog weleens een toespeling, maar niemand mag het weten. Een verhouding is uitgesloten, er spelen te veel financiële belangen. Als ik serieus met hem door zou willen, zou ik mijn baan moeten opzeggen. Dat heb ik er niet voor over. Vreemd dat ik nooit een seconde heb geweten dat er iets mis was met mijn huwelijk. De eens zo troostende rust voldoet niet meer. Maar ik voel geen wrok, zelfs geen verdriet. Hooguit weemoed.”

'Ik wil met een vrouw vrijen, haar voelen op mijn buik. Heel graag, maar niet met hem erbij'Lees ook