Zo lijkt bij een aantal gesprekspartners het een diepgeworteld concept te zijn dat het iets vervelends is, dat vrijgezel zijn. Wanneer ze vragen of ik een relatie heb en ik antwoord dat ik dat niet heb, krijg ik vaak een ongevraagd hart onder de riem gestoken. “O, maar dat is toch helemaal niet erg?”, vragen ze dan. Nee, dat is inderdaad niet erg. Dat heb ik ook nooit gezegd. Jij stelt mij een vraag die ik beantwoord – ik ben niet degene die hier moeite mee heeft. Dat ben jij.

'Hoe zou het zijn als je op latere leeftijd nog net zo makkelijk vrienden maakt als vroeger?'Lees ook

99 problems

“Dat klopt”, antwoord ik dan ook altijd maar. Net zo erg is het andere soort antwoord: de peptalk. Beter gezegd: de ongevraagde peptalk. “Geen zorgen, jij komt de ware nog wel tegen.” Daar wordt meteen mee geïnsinueerd dat ik me zorgen zou maken, terwijl het tegenovergestelde het geval is. Ik maak me over veel dingen zorgen, maar of ik een man vind is daar geen van. I got 99 problems, but a **** ain’t one, zoals Jay-Z zo poëtisch rapte. Alsof ik het zelf heb geschreven.

Waarom zou ik me er wel druk om maken? Als je iemand tegenkomt waar je zo verliefd op raakt dat je de rest van je leven met die persoon wil spenderen – heel fijn. En zo niet? Ook prima. Ik heb het namelijk best wel naar mijn zin, in mijn eentje. Dus die man zal dan van goede huize moeten komen wil ik daar mijn tijd, energie en liefde aan wijden.

‘Te kieskeurig’

“Je bent te kieskeurig”, is ook  een reactie die ik regelmatig krijg wanneer ik dit uitleg. Zo’n rare opmerking vind ik dat. Is er iets als ’te kieskeurig’? En waarom heeft ‘kieskeurig’ zo’n negatieve connotatie? Ik vind het namelijk juist iets positiefs. Dat je je eigenwaarde weet, dat je blij bent met jezelf en niet zomaar iets opgeeft omdat je het idee hebt niet alleen te kunnen of mogen zijn.

Sterker nog, ik zou willen dat meer mensen kieskeurig zouden zijn. Dat ze erbij stilstaan of ze nu echt in de relatie zitten waar zij het allergelukkigst van worden. Of dat je, misschien vanwege timing of bepaalde samenloop van omstandigheden, vastgeroest zit in een middelmatige situatie, maar te angstig bent om er iets aan te doen.

Rozengeur en maneschijn

Dat een relatie niet alleen maar rozengeur en zonneschijn is, weet ik ook natuurlijk. Je gaat elkaar in de haren vliegen, en je zult elkaar ook niet altijd leuk vinden. Maar dat koste wat kost bij elkaar blijven, door schaamte en schande, door affaires en andere escapades, puur omdat je nu eenmaal ooit voor elkaar gekozen hebt? Mij niet gezien, hoor. Dan maar ’te kieskeurig’.

En ja, de kans is er natuurlijk dat ik nooit ‘de ware’ ontmoet. En dat ik daar zo nuchter in sta, vinden mensen vaak nogal schrikken. “Maar dan eindig je alleen?!”, klinkt het verbaasd. De kans dat ik echt zonder vrienden, moederziel alleen eindig acht ik bijzonder klein, maar als ‘alleen’ betekent zonder partner: dat zou best eens kunnen. Maar dan heb ik het wel enorm naar mijn zin gehad. En dat kan ik niet voor iedereen in een relatie zeggen.

'Mijn gebrek aan een kinderwens heeft mij vroeger best onzeker gemaakt'Lees ook