Ben je eindelijk aanbeland bij de mooiste dag van je leven, crasht je dronken neef het diner met een gênante toost en besluit je wederhelft zich een hersenschudding te vallen. Top.
Onderstaande verhalen stonden al eens op LINDA.nl, maar zijn zeker een tweede ronde waard. Scroll door voor drie bruiloften waarop er nét even iets mis ging.
“In onze trouwzaal waren schilders aan het werk. Alles stonk naar verf en er stonden enorme ladders in de zaal. De boel is in allerijl aan de kant gezet voor onze ceremonie, maar ideaal was het allerminst. Verder ging ongeveer álles mis: de verkeerde muziek werd afgespeeld, het carillon ging keihard af tijdens de speech en de ambtenaar haalde onze ouders door elkaar.
Halverwege de ceremonie ontstond er wat onrust in de zaal. Wat bleek: de schilders hadden een verfbrander aan laten staan en het kozijn vloog in de fik. In onze trouwzaal. Je verzint het gewoon niet, dus schoten we elke keer maar in de lach. Je kunt er toch niets aan doen. Enfin, als goedmakertje kregen we na de ceremonie een ritje in de kermisrups aangeboden. Daar ging iedereen hoor, met netjes gekapte haren in die attractie. Geweldig.”
“Tijdens een van ‘mijn’ bruiloften in Italië ging het mis. De bruidegom had ’s ochtends al gezegd dat hij een beetje misselijk was. Ik dacht ‘die is gewoon zenuwachtig’. En inderdaad: uiteindelijk liep hij gewoon samen met zijn bruid richting de olijfgaard, waar de ceremonie werd gehouden.
Maar toen ze er bijna waren, zag ik hem gewoon groen worden. Hij draaide om en sprintte terug naar het woonhuis, waar ze vandaan kwamen. De bruid bleef verbouwereerd achter, helemaal in de war. Iemand durfde zelfs ‘je wordt verlaten’ te roepen als grap, terwijl zij daar bijna in tranen stond.
Een kwartier later was het ergste geschied en hebben we een tweede poging gedaan. Die ging goed, al zag de bruidegom helemaal grauw en had hij de zweetparels op zijn voorhoofd staan. Maar het ja-woord werd wél gegeven, buikgriep of niet.”
“Een trouwring zocht ik niet uit: ik vond de verlovingsring die Rob voor me uitzocht zo mooi dat ik die wilde houden. Voor Rob gingen we nog wel langs de juwelier, om er eentje te kiezen die mooi bij de mijne paste. Na een paar weken konden we de ring, gegraveerd en wel, ophalen.
Lang verhaal kort: we bekijken die gravering en schieten keihard in de lach. Er staat niet ‘Evelien 01-06-2012’, maar ‘Evelien 01-06-2012 Bert’. Wie is Bert? Blijkt dus dat het de ontwerper is, die zijn naam standaard in alle ringen zet. In de trouwcollectie niet, maar ja, wij kochten een ‘losse’ ring. En dus staat er Bert. We wilden geen traditionele ring, dát is in ieder geval gelukt. Dit gaan we nooit meer aanpassen, Bert hoort er nu gewoon bij.”
Zin in meer bruiloften? Lees hier verder.
Yvet (35): 'De bruidegom ging all the way met die stripper en besloot het stil te houden'
