Pedagoog Belle Barbé heeft vier kinderen, Iven Cudogham maar liefst zeven. Ervaren opvoeders, zou je zeggen. Maar schijn bedriegt: ook zij maken nog steeds ‘blunders’ en kampen met dilemma’s.
Die delen ze wekelijks in de podcast Wie het weet mag het zeggen.
“We hebben allemaal zo’n beeld in ons hoofd van hoe een goede ouder zou moeten zijn”, merkt Belle Barbé. “Van moeders die klaar zitten met thee en koekjes als hun kinderen uit school komen. Maar ik ken genoeg moeders die veel willen werken, genoeg ouders die opvoeden best zwaar vinden. Dat zijn aspecten van het ouderschap die naar mijn idee onderbelicht zijn.”
Over precies die onderwerpen gaat ze met Een huis vol-vader Iven Cudogham in gesprek. Ze praten over schermtijd voor kinderen, tijd voor jezelf nemen en anti-racistisch opvoeden, maar ook over luchtige blunders en concrete tips.
Dit bericht op Instagram bekijken
Onder de luisteraars bevinden zich – uiteraard – veel ouders, maar ook juist mensen die nog geen kinderen hebben. Op het ouderschap kun je je nooit helemaal voorbereiden, denkt Barbé. “Maar ik vind het fijn om voor mezelf iets van kaders te stellen. Dat ik weet: dit is voor mij echt belangrijk. Het kan helpen om als ouder te bedenken wat de waarden zijn die je aan jouw kind wilt meegeven. Maar daarnaast is er is altijd de waan van de dag, waardoor je niet alles doet zoals je had gehoopt. ”
Als ouder blijf je altijd leren, stelt ze. “Een luisteraar stuurde laatst een dilemma in: moet je alles al op orde hebben voordat je aan kinderen begint? Ik vind van niet. Toen ik voor het eerst zwanger werd was ik 24, we woonden antikraak en hadden misschien duizend euro spaargeld.”
Opvoedvragen: Mijn kind bijt en slaat mij, wat moet ik doen?
Als pedagoog voelt ze de druk om haar kinderen goed op te voeden wel, vertelt Barbé. “Maar we zijn er helemaal niet bij geholpen als pedagogen gaan zeggen dat er één manier is om het goed te doen. Ik vind het belangrijker om te benoemen dat het helemaal niet perfect kan. En dat dat ook oké is.”
“Ook ik ben lang niet altijd de moeder die ik zou willen zijn”, geeft ze toe. “Ik zeg bijvoorbeeld best vaak ‘nee’ tegen mijn kinderen als ik gestrest ben, terwijl ik dat eigenlijk minder wil doen. Op zo’n moment kan ik echt teleurgesteld zijn in mezelf. Ik had graag een leukere, vrolijkere moeder willen zijn. Maar tegelijkertijd is dit wat het is. Ik houd heel veel van mijn kinderen en het gaat volgens mij best prima met ze.”
Dit bericht op Instagram bekijken
“Eigenlijk doen we allemaal maar wat”, zegt de pedagoog. “Daarom heet onze podcast ook Wie het weet mag het zeggen.” De naam van de wekelijkse ‘opvoedblunder’ wordt binnenkort dan ook veranderd. “Blunder klinkt alsof je iets verkeerd hebt gedaan, maar dat hoort er juist bij. Het is normaal dat er van alles fout gaat. Om af en toe een kwartier langer in je auto te blijven zitten terwijl je al geparkeerd staat voor je huis, gewoon omdat je even moed moet verzamelen om het gezinsleven in te gaan. Blunders zíjn het ouderschap.”
Zoals die keer dat ze, jaren geleden, aan de haren van haar dochter trok. “Toen zij klein was sliep ze heel slecht, dus ik was héél moe. Op een gegeven moment trok ze aan mijn haren. Toen dacht ik: als ik het nou terug doe, voelt ze dat het pijn doet en doet ze het misschien niet meer. Dus ik trok terug. Toen zei mijn man: schat, dat kun je echt niet doen. Hij had natuurlijk gelijk, maar het lukte me gewoon niet om een goede ouder te zijn op dat moment.”
“Er blijven altijd dingen die je achteraf anders had willen doen. Dat is niet erg”, vindt Barbé. “Het maakt kinderen juist weerbaarder om niet op een perfecte manier te zijn opgevoed. Maar wat ik wel belangrijk vind, is dat je als ouder achteraf ‘sorry’ tegen je kinderen kunt zeggen. Betrek hen in je eigen leerproces. Daar leren zij ook weer van.”
Opvoedvragen: Moet mijn kind altijd zijn bord leegeten?
