Als Patricia Otten – van Gerwen (46) haar dagelijkse rondje door het bos met hond Zoran loopt, gaat het in mei 2018 ineens mis. Ze wordt door drie mannen vastgepakt en vreest voor wat er komen gaat.
“Ik wist echt niet wat ik moest doen”, zo vertelt ze.
Patricia is net halverwege haar rondje met Zoran, als ze ineens van achteren wordt vastgepakt door een man. Ze krijgt een arm om haar nek en middel en voor haar staan ineens twee andere mannen. “Ik dacht dat ze echt mij moesten hebben, maar toen begonnen ze in gebrekkig Engels vragen over mijn hond te stellen. Of-ie agressief was, gecastreerd, zijn leeftijd… Ze wilden mijn hond hebben.”
“Ik wikkelde meteen de riem strakker om mijn arm. Als ze hem wilden hebben, zouden ze mij erbij krijgen. Ik dacht heel snel aan wat ik tijdens hondentraining ooit had geleerd. Ik heb daarom maar hard naar achteren getrapt en de knie van een van de mannen geraakt, daardoor kwam ik los. Zoran beet nog in zijn onderarm en werd vervolgens op zijn hoofd geslagen. Die hond had geen spatje agressie in zich, maar flipte toen helemaal. Hij heeft de mannen tot bloedens toe gebeten.”
Daardoor kan het tweetal wegvluchten. Ze rennen naar een openbare weg, waar Patricia hoopt op hulp. Maar die krijgt ze niet, enkel toeterende mensen en middelvingers. Uiteindelijk stopt een vrachtwagenchauffeur bij een huis verderop en belt hij met haar 112. “Ze zouden een eenheid richting het bos sturen en ik moest 25 minuten wachten daarop. Maar dat heb ik uiteraard niet gedaan. Ik was bang dat ze me zouden vinden en me alsnog het bos in zouden sleuren.”
“In het bos is niemand gevonden. De politie is toen een onderzoek gestart en is op het spoor gekomen van een van de daders”, gaat Patricia verder. “In het ziekenhuis van Utrecht kwam een paar dagen later iemand binnen met een bijtwond. Helaas hebben ze hem vanwege de nieuwe privacywet niet kunnen oppakken. Het ziekenhuis mocht hen niet met elkaar in contact brengen. Uiteindelijk is er niemand opgepakt.”
Zoran:
“Ik ben echt behoorlijk geschrokken, ik blijf nog steeds voorzichtig”, vertelt Patricia. “Mijn man wil liever niet dat ik het bos nog inga, dit is later ook bij iemand anders gebeurd. Waarschijnlijk waren de mannen op zoek naar honden voor hondengevechten.”
Afgelopen april is Zoran overleden. Gelukkig niet door zo’n gevecht, maar vanwege artrose en kanker in zijn milt. Andere baasjes wil Patricia graag waarschuwen voor deze praktijken in het bos. “Dit is geen broodje-aap-verhaal, dit is echt gebeurd en dit gebeurt nog steeds. Ik hoor vaker deze verhalen en mij is het dus ook overkomen. Kijk alsjeblieft goed uit.”
Lees ook
Denise geeft hondentherapie: ‘Zowel mijn honden als ik halen voldoening uit dit werk’
