Als Tessa (28) bevallen is, vermoedt de verloskundige dat een gedeelte van de placenta is achtergebleven. Meerdere keren wordt er op haar buik gedrukt, in de hoop dat-ie er alsnog uitkomt. “Ik voelde het bloed in golven naar buiten komen.”
In de rubriek ‘Bijzondere Bevallingen’ horen we de opmerkelijkste verhalen over bevallingen. Van moeders, familieleden, vrienden, kennissen en experts.
“Mijn zwangerschap was vrij gemakkelijk”, vertelt Tessa. “Het eerste trimester had ik last van misselijkheid, maar daar bleef het bij.” In haar bevalplan schrijft ze dat ze in het ziekenhuis in bad wil bevallen, zonder pijnstilling. “En ik wilde op de hoogte gehouden worden van wat er gebeurde, waarom, en of dat medisch noodzakelijk zou zijn.”
Ze is negen dagen over tijd als de bevalling begint. “Toen ik gestript werd, zei de verloskundige dat het er gunstig uitzag en dat ze mijn vliezen kon breken als ik dat wilde. Dat wilde ik wel. Ik had last van bandenpijn en was er wel een beetje klaar mee.”
De verloskundige legt Tessa uit dat het ook na het breken van de vliezen nog wel even kan duren. “Als ik dacht dat het zover zou zijn, moest ik doen alsof dat niet zo was. Anders zou het volgens haar weleens een hele lange bevalling kunnen worden.” Nadat de verloskundige haar vliezen heeft gebroken, vertrekt ze weer. “Ik kreeg direct kramp en zei tegen mijn partner dat ik dacht dat het was begonnen. Ik kon het niet negeren. Binnen een uur had ik om de drie minuten weeën. Het ging zo snel, het overviel me een beetje.”
Dus belt haar geliefde opnieuw de verloskundige. “Zij zei: ‘Als de weeën een minuut duren, bel dan opnieuw.’ Binnen een kwartier konden we opnieuw bellen. Ze kwam naar ons toe en zei vrijwel meteen dat ik naar het ziekenhuis mocht.”
Daar gaat het snel. “Ik kon direct in bad en een paar uur later werd Figo geboren.” Het jongetje is gezond en wordt op haar borst gelegd. “Dat was heel bijzonder, al ging het ook gedeeltelijk in een waas aan me voorbij. De adrenaline gierde door mijn lief en er gebeurde zo veel.”
Tekst gaat verder onder de foto.
Anna verloor 2 liter bloed tijdens bevalling: 'Ik was de eerste weken lichamelijk ontzettend zwak'
Ook de placenta wordt geboren. “Dat ging heel voorspoedig. De verloskundige controleerde even of-ie compleet was. Ze twijfelde. Meerdere keren drukte ze op mijn buik, zodat het mogelijke restant eruitkwam. Ik voelde dat er van alles gebeurde. Mijn partner trok wit weg en ik wist: dit is niet goed. Ik voelde het bloed in golven naar buiten komen, maar volgens de verloskundige was het oké als het daarbij zou blijven.”
De gynaecoloog wordt erbij geroepen en omdat er twijfel bestaat over of de placenta er nu wel of niet volledig uit is, wordt er ingegrepen. Tessa moet naar de operatiekamer. “In no time stonden er tien mensen in witte jassen om me heen. Er werd aan me getrokken, ik kreeg infusen, werd weggereden en onder narcose gebracht.”
Als ze haar ogen weer opent, blijkt dat ze drie liter bloed is verloren. “Er was geen placenta achtergebleven, maar ik bleek een scheurtje in mijn baarmoederhals te hebben.” Tessa voelt zich redelijk goed, denkt ze. “Maar ik denk dat dat de adrenaline was. Pas toen ik in mijn eigen kamer aankwam, had ik door hoe heftig het was. Ik kon Figo niet uit bed halen en oppakken als hij huilde. Ik kon helemaal niks.”
Ook thuis valt het haar zwaar. “De eerste twee weken was het echt overleven. In het begin kon ik niet eens naar de wc, omdat ik zo duizelig was. Ik kon Figo niet verschonen of in bad doen. Ik wilde borstvoeding geven, maar dat lukte niet. Mijn lichaam had een andere prioriteit. Het zorgde ervoor dat ik niet op een roze wolk zat, mijn wolk was donkergrijs.”
Inmiddels is Figo twee maanden oud. “Het gaat een stuk beter. Ik ben niet meer duizelig en kan lekker met hem door het huis struinen of een blokje om. Dat is leuk. Maar de bevalling is een aanslag op mijn lichaam geweest en het kost tijd voordat ik helemaal hersteld ben.”
De grijze wolken? “Die zijn inmiddels grotendeels opgetrokken. Het helpt dat Figo het vanaf het begin af aan zo goed doet. Over hem hebben we ons geen zorgen gemaakt. Hij is een makkelijke baby, dat scheelt.”
Heb jij ook een bijzonder bevallingsverhaal? Mail je naam en verhaal in een paar zinnen naar lezer@linda.nl onder vermelding van ‘Bijzondere bevallingen’ en wie weet lees je straks jouw verhaal terug op LINDA.nl.
Verdoving werkte niet tijdens keizersnede van José (34): 'Mijn hartslag sloeg op hol'
